ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΦΡΕΣΚΙΑ ΝΩΠΗ ΓΥΡΗ-ORGANIC FRESH POLLEN

Γράφει: Άνθιμος Σιγκούδης, Γεωπόνος-Μελισσοκόμος, Γεν.Γραμματέας Μελισσοκομικού Συλλόγου Ν. Πέλλας, Κιν.: 69 37-47 53 57

Πριν από δυο χιλιάδες χρόνια περίπου ο Αριστοτέλης στην παρατήρηση των μελισσών έβλεπε την κίτρινη σκόνη στα σώματα τους καθώς και τους μικρούς κίτρινους σβώλους στα πόδια τους και πίστεψε πως αυτό ήταν η πρώτη ύλη για την κατασκευή των κηρηθρών και το βάπτισε κήρινθο. Σε μερικά νησιά των Κυκλάδων την γύρη έστω και ελαφρά παραφρασμένη, ακόμη και σήμερα την ονομάζουν κεράθι. Εικάζεται ακόμη πως χάρη εκείνης της ονομασίας που έδωσε ο Αριστοτέλης ονομάζουμε σήμερα έτσι την κηρήθρα και το κερί. Η γύρη μπορεί να χαρακτηρισθεί και ως το σπέρμα των φυτών, δημιουργείται στους ανθήρες των λουλουδιών, αποτελείται από πολύ μικρούς κόκκους, τους γυρεόκοκκους, που για πρώτη φορά το 1680 περίπου ο ερευνητής φυσιοδίφης N. Crew περιέγραψε στο εργαστήριο του με αρκετές λεπτομέρειες για την εποχή του, και όμως για πρώτη φορά ο Langstroth το 1823 παρατηρώντας στα μελισσοκομεία του τις μέλισσες περιέγραψε με λεπτομέρεια πως συλλέγουν την γύρη με το λεπτό τρίχωμα τους και την αποθηκεύουν στα καλαθάκια που έχουν στα πίσω πόδια τους.
Σπάνια μέλισσα μπήκε σε κυψέλη έχοντας στο σώμα της κόκκους γύρης, όταν την συλλέγει με τις τρίχες του σώματός της κάθεται σε κάποιο κλαδί ή φύλλο και με τα χτένια από τα πόδια της που διαθέτει για τον σκοπό αυτό καθαρίζει με μεγάλη σχολαστικότητα όλη την γύρη, στερεώνοντας την στα καλαθάκια των πίσω ποδιών της χρησιμοποιώντας προσκολλητικές ουσίες που βρίσκονται στο σάλιο της καλύπτοντας κάθε γυρεόκοκκο με μεγάλη τέχνη. Ο χρόνος που χρειάζεται η μέλισσα για ένα ταξίδι συλλογής πλήρους φορτίου κυμαίνεται από την εποχή, τον καιρό, και την απόσταση της ανθοφορίας από την κυψέλη, συνήθως είναι γύρω στην μισή ώρα, έχουν αναφερθεί και μικρότεροι χρόνοι αλλά και πολύ μεγαλύτεροι των δυο ωρών.
Το πάχος των γυρεόκοκκων κυμαίνεται από 2.5 έως 250μ(μικρά), το χρώμα τους ποικίλει, από το μαύρο της παπαρούνας, ροζ–κόκκινο του πολύκομπου, ανοικτό κίτρινο της ντάλιας, του ταραξάκο, της ακονιζιάς, της κολοκυθιάς κλπ, κρεμ το αρμυρίκι και της κουμαριάς, αλλά και λευκό του βαμβακιού της μπάμιας κλπ, η γεύση της είναι κατά το πλείστον πικρή αλλά υπάρχουν και φυτά, πόα συνήθως, που δίνουν γλυκιά γύρη.
Η εργασία για την οποία παράγεται η γύρη είναι η γονιμοποίησης των λουλουδιών για την παραγωγή σπόρων οι οποίοι στην συνέχεια διαιωνίζουν το κάθε είδος φυτού. Προς αυτή την κατεύθυνση βοηθούν και τα ίδια τα φυτά αλλά και τα έντομα όπως οι μέλισσες ήμερες και άγριες, οι χρυσόμυγες, οι βομβίνοι και εκατοντάδες άλλα είδη εντόμων της Ελληνικής φύσης.
Τα ανεμόφυλλα φυτά βασίζουν την γονιμοποίηση τους περισσότερο στην τύχη και για αυτό τον σκοπό παράγουν περισσότερη ποσότητα γύρης(κωνοφόρα) αλλά και μικρότερου μεγέθους κόκκους για να ταξιδεύουν χιλιόμετρα μακριά. Τα εντομόφυλλα μελισσοκομικού ενδιαφέροντος φυτά αντίθετα βασίζουν την γονιμοποίηση τους στον παράγοντα έντομο, άγριες μέλισσες, βομβίνοι και οι κοινές μέλισσες του είδους apis melifera είναι οι ακούραστοι επικονιασταί και το σίγουρο είναι ότι δεν αφήνουν τίποτε στην τύχη, περνούν και ξαναπερνούν όλα τα άνθη κάθε δένδρου σχολαστικά, αυτό έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα την επιπλέον παραγωγή σε καρπούς που στα οπωροφόρα φτάνει μέχρι και 80% περισσότερη σοδειά.
Τα αρσενικά όργανα είναι οι ανθήρες οι οποίοι παράγουν την γύρη ευρίσκονται στους στήμονες των λουλουδιών και είναι πάντα δίπλα από τον θηλυκό όργανο των λουλουδιών το οποίο λέγεται ύπερος (γυναικωνίτης, ή γυναικείο), συντίθεται από το στίγμα, το στύλο και την ωοθήκη που δημιουργείται ο καρπός ο οποίος περιέχει τους σπόρους για την διαιώνιση.
Οι γυρεοσυλλέκτριες μέλισσες επισκέπτονται σε κάθε ταξίδι τους περίπου 300 λουλούδια για να συλλέξουν ένα πλήρες φορτία γύρης, σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι η μέλισσα έχει μεγάλη ανθική σταθερότητα, δηλαδή πάει στα άνθη ενός φυτού συνέχεια για συλλογή γύρης ή νέκταρος. Η ανθική σταθερότητα είναι αυτή που βοηθά τόσο στην αυτεπικονίαση(λέγεται η επικονίαση που γίνεται από μεταφορά γύρης στα άνθη του ιδίου φυτού), αλλά και στην σταυρεπικονίαση ( λέγεται η μεταφορά γύρης από ένα φυτό στα ίδια άνθη των διπλανών φυτών).
Η Ελληνική χλωρίδα είναι γενικά από τις πιο πλούσιες των Μεσογειακών χωρών, σ’ αυτό βοηθά η μεγάλη ηλιοφάνεια, το κλίμα και τα συστατικά του εδάφους και έτσι αναπτύσσεται μεγάλος αριθμός μελιτογόνων αλλά και γυρεοδοτικών φυτών. Από τα οποία το μεγαλύτερο μερίδιο κατέχουν τα αυτοφυή φυτά και μικρότερο τα καλλιεργούμενα οπωροφόρα και καλλωπιστικά στα πάρκα, πλατείες και στις εθνικές οδούς.
Σπάνια θα υπάρξει φυτό που να είναι μόνον μελιτογόνο και όχι γυρεοδοτικό αντίθετα δεν υπάρχει δένδρο ή φυτό που να βγάζει νέκταρ και να μην δίνει γύρη. Η γύρη είναι το ψωμί των μελισσών περιέχει πρωτεϊνες σε πολύ μεγάλη περιεκτικότητα που την έχουν μεγάλη ανάγκη για τον εξωσκελετό τους, για την παραγωγή βασιλικού πολτού, να ταΐσουν την βασίλισσα και τον γόνο τους. Η γύρη δεν θα πρέπει να απουσιάζει από καμία κυψέλη χειμώνα καλοκαίρι σε μικρά και μεγάλα μελίσσια μας.

Μελετώντας την γύρη διαπιστώνουμε ότι συγκριτικά με άλλα γεωργικά προϊόντα πολύ ανώτερη σε συστατικά και θα πρέπει να την χρησιμοποιούμε για ανθρώπινη χρήση, γιατί οι πολύτιμες θρεπτικές και ιαματικές ιδιότητες της την αναδεικνύουν σαν αγνή και φυσική τροφή υψηλής διατροφικής αξίας.

Το βασικότερο όλων είναι ότι η γύρη περιέχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη R, η οποία αυξάνει την αντίσταση των τριχοειδών αγγείων, προστατεύοντας έτσι τον οργανισμό από τις εγκεφαλικές αιμορραγίες, μειώνει τους υψηλούς σφυγμούς της καρδιάς και συμβάλει θετικά σε μεγάλο ποσοστό στην μακροζωία των ανθρώπων που την καταναλώνουν.
Σε ίση ποσότητα γύρης και μοσχαρίσιο κρέας, η γύρη υπερέχει 5 φορές περισσότερο σε (αμινοξέα) ισολευκίνη, λευκίνη και μεθιονίνη, 6,5 φορές πιο πολύ φαινυλαλανίνη και τρυπτοφάνη και 3 φορές περισσότερο από το τυρί. Από τα παραπάνω εξάγεται το συμπέρασμα ότι καθημερινώς μία κουταλιά γύρη μας καλύπτει τον οργανισμό μας από ωφέλιμα αμινοξέα.

Από πολλούς θεωρείται σαν προϊόν φαρμακευτικό, λόγω των πολλών συστατικών του. Ανάλογα βέβαια με το είδος του φυτού που προέρχεται χαρακτηρίζεται και η περιεκτικότητα της γύρης σε ασκορβικό οξύ, καρωτίνες, χλωρογονικά και τριτερπενικά οξέα.

Η γύρη της παπαρούνας, μηλιάς, αχλαδιάς και βυσσινιάς περιέχει β-καροτίνη, η γύρη της ιτιάς, της αχλαδιάς και του τριφυλλιού περιέχουν σε μεγάλη δόση φλαβονοϊδή που κατεβάζουν την χοληστερίνη, έχουν ανανεωτική, αντισκληρωτική, σπασμολυτική και προστατευτική επίδραση ακόμη και έναντι της ραδιενεργού ακτινοβολίας.

Επίσης είναι κατάλληλη για την αρτηριοσκλήρυνση, δρα σπασμολυτικά στους λείους μυς του πεπτικού και του κυκλοφορικού συστήματος.

Αγγειοσταθεροποιητικές και αντιφλεγμονικές ιδιότητες έχει η γύρη του κενταύριου, επίσης και της ιτιάς και της βυσσινιάς αλλά επιπλέον έχουν χλωρογόνα οξέα που με την σειρά τους επηρεάζουν τα χολικά οξέα όπως και την σωστή λειτουργία των νεφρών, ρυθμίζουν ακόμη την δραστηριότητα του θυρεοειδούς αδένα.

Η γύρη χαρακτηρίζεται για την αναβολική της δράση καθώς επίσης δρα και βιοδιεγερτικά που εκδηλώνεται στην ανάπτυξη και στον μεταβολισμό χωρίς παρενέργειες.

Η γύρη ρυθμίζει την λειτουργία του στομάχου και του πεπτικού συστήματος διότι τα ένζυμα αμυλάση και καταλάση που περιέχει η γύρη διεγείρουν την έκκριση των στομαχικών υγρών και συμβάλλουν στην ομαλοποίηση των περισταλτικών κινήσεων των εντέρων, το δε αντιβιοτικό που περιέχει η γύρη παρουσιάζουν δράση εναντίον της παθογόνου χλωρίδας του εντέρου, ένας σημαντικός παράγοντας στη θεραπεία του εντέρου.

Χάρη στις βιταμίνες, αμινοξέα κλπ, έχει τονωτική και γενικά διεγερτική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό, επίσης ομαλοποιεί το νευρικό σύστημα. Παρά την μεγάλη σύγχρονη τεχνολογία σε μέσα και τεχνογνωσία με σοβαρές και λεπτομερέστατες αναλύσεις δεν ήρθαν ακόμη στο φως όλα τα συστατικά της σύνθεσης της γύρης.
Η έλλειψη γύρης από την κυψέλη έχει σαν αποτέλεσμα οι μέλισσες να θέλουν μεγάλους χρόνους παραμονής μέσα στην κυψέλη για ξεκούραση, μείωση του μεγέθους των μελισσών, γιατί στην απέλπιδα προσπάθεια να διατηρήσου το μελίσσι, τραβάνε πρωτεϊνες από το δικό τους σώμα και ταΐζουν τις προνύμφες στα κελιά τους πριν τα σφραγίσουν, σταματούν να εκκρίνουν βασιλικό πολτό για να ταΐσουν την βασίλισσα, μη τάισμα της βασίλισσας έχει σαν τελικό αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά η γέννα, μέχρι που κάποιες φορές σταματά τελείως για κάποιο χρονικό διάστημα. Αν η βασίλισσα δεν γεννά οι μέλισσες την αντικαθιστούν, άδικα βέβαια γιατί εμείς δεν επιθεωρήσαμε και δεν κάναμε αυτό που έπρεπε σωστά να κάνουμε, να βάλουμε υποκατάστατα γύρης για να αναπληρώσουμε και να συνεχίσει το μελίσσι μας να αναπτύσσεται ομαλά και γρήγορα.
Η συλλογή της γύρης
Η συλλογή αρχίζει από νωρίς την άνοιξη σε κάποιες περιοχές και φτάνει μέχρι και τον Ιούλιο. Από μέσα Απριλίου, ολόκληρος ο Μάιος και ο Ιούνιος μας δίνουν ποσότητες γύρης ανά κυψέλη που φτάνουν τα 200-250 γραμμάρια ημερησίως άμα βέβαια τα μελίσσια μας είναι σε πλήρη ανάπτυξη. Ο Ιούλιος επίσης μπορεί να δώσει καλή ποσότητα γύρης αν κοντά στο μελισσοκομείο υπάρχουν γυρεοδοτικά φυτά.
Η αποθήκευση της γύρης
Η αποθήκευση θα πρέπει να μας απασχολεί όλους όσους κάνουμε γυρεοσυλλογή γιατί είναι κρίμα κόπος τόσων ημερών ή μηνών να μας μουχλιάσει ή να μας ξινίσει, από λάθος ή έλλειψη γνώσης. Η σωστή αποθήκευση διατηρεί τη γύρη φρέσκια για ανθρώπινη κατανάλωση διότι τα συστατικά της παραμένουν φυσικά και αναλλοίωτα. Επίσης να γνωρίζουμε ότι και με καλή συσκευασία και σωστή αποθήκευση η γύρη χάνει μετά τον πρώτο χρόνο αποθήκευσης της το μισό των θεραπευτικών της ιδιοτήτων και μετά από διάστημα 2 ετών δεν έχει καμία ουσία ωφέλιμη για τον ανθρώπινο οργανισμό ούτε και για τα μελίσσια τόσο μεγάλη θρεπτική πρωτεϊνική αξία. Μετά από την αποξήρανση την συσκευάζουμε σε βάζα, πλαστικά δοχεία μεγάλα ή μικρά ανάλογα την ποσότητα που έχουμε και διατηρούμε την γύρη σε θερμοκρασία από 0 έως +4 βαθμούς Κελσίου. Μπορούμε να αποθηκεύσουμε την γύρη σε καταψύκτες κατά την διάρκεια συλλογής της και επεξεργασίας της αλλά και μετά την συσκευασία της. Την μεγάλη βιολογική δράση την παρέχει η γύρη όταν είναι φρέσκια.

Η χημική ανάλυση της γύρης
Πρωτεϊνες: που φθάνουν στο 40%,
Aμινοξέα:βαλίνη, τρυπτοφάνη, λυσίνη, μεθιονίνη, λευκίνη, ισολευκίνη, θρενίνη, ιστιδίνη, αργινίνη, γλουταμενικό οξύ, ασπαραγινικό οξύ κ.α.
Βιταμίνες: Β1, Β2, Β5, Β6, C, Ε, A, P ή R Παντοθενικό οξύ, βιοτίνη, φολικό οξύ, κλπ
Ένζυμα: Αμυλάση, ιμβερτάση, καταλάση, φωσφατάση κλπ.
Μέταλλα και ιχνοστοιχεία: κάλιο, βάριο, χλώριο, σίδηρο, χαλκό, φώσφορο, βανάδιο, βολφράμιο, ιρίδιο, κάδμιο κλπ.
Βιολογικά δραστικά συστατικά Φλαβονοειδή, νουκλεϊνικά, και ριβονουκλεϊνικά οξέα, λευκοαντοκυάνες, χλωρογόνες, τριτερπενικό οξύ, αντιβιοτικές ουσίες κλπ.
Ζάχαρα: οι υδατάνθρακες νέκταρος σε ποσοστό (30-40%)
Το βασικότερο είναι ότι οι ουσίες αυτές ευρίσκονται σε μια ιδανική αναλογία σε κάθε γυρεόκοκκο.

Γύρη και διατροφή
Η γύρη ελέγχει το σωματικό μας βάρος. Το σώμα μας επεξεργάζεται όλες τις θρεπτικές ουσίες από τις τροφές που τρώμε και τις εξετάζει σύμφωνα με τον τύπο και την ποσότητα που καταναλώνουμε. Οι θερμίδες που καταναλώνουμε ανάλογα με τις θρεπτικές ουσίες συνδέονται με το ποσοστό μεταβολισμού μας, γενικά θα καθορίσουν αν βάλουμε λίπος, αν μείνουμε στο ίδιο μας βάρος ή αν χάσουμε βάρος. Με την γύρη μπορούμε να βοηθήσουμε το σώμα μας να γίνει αποδοτικότερο στην επεξεργασία ορισμένων θρεπτικών ουσιών και ορισμένων ομάδων τροφών. Κάνοντας ορισμένους θρεπτικούς συνδυασμούς, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον όπου ο οργανισμός μας θα γίνει πιο αποδοτικός στους υδατάνθρακες, τα λίπη και τα σάκχαρα. Μπορούμε να αποφύγουμε κάτω από κάποιες περιστάσεις την παραγωγή υπερβολικού λίπους στο σώμα μας.
Η γύρη περιέχει πάνω από 5.000 ένζυμα, σίγουρα είναι κατά πολύ περισσότερα απ΄ ότι ευρίσκονται σε οποιαδήποτε άλλη τροφή. Αυτά τα ένζυμα λοιπόν είναι απαραίτητα στο σώμα μας για τη λειτουργία της χώνευσης. Τα υπάρχοντα ένζυμα στην γύρη θεωρούνται σημαντικά στην δημιουργία μιας χημικής ισορροπίας στο μεταβολισμό μας, αυτή η εξισορρόπηση μπορεί να είναι βασικός παράγοντας στην δυνατότητα της γύρης να μας βοηθήσει στην σταθεροποίηση του σωματικού μας βάρους.
Καλό είναι κατά την λήψη της γύρης σαν διατροφικό συμπλήρωμα να την καταναλώνουμε μια ώρα πριν από τα γεύματα μας αν θέλουμε να χάσουμε βάρος. Όταν το σώμα είναι κανονικό και δεν υπάρχει επιθυμία απώλειας βάρος μπορούμε να την καταναλώσουμε κατά την διάρκεια του γεύματος ή και μετά το γεύμα. Η γύρη βοηθά την πέψη και άλλων τροφίμων αφού καίει και θερμίδες άλλων τροφών μετατρέποντας αυτές σε ενέργεια.
Η γύρη συλλέγεται από μια συσκευή που τοποθετεί ο μελισσοκόμος μπροστά στην είσοδο της κυψέλης και η οποία έχει μια επιφάνεια γεμάτη τρύπες, εξαναγκάζεται η γυρεοσυλλέκτρια-μέλισσα να περάσει μέσα από αυτές τις τρύπες που ίσα-ίσα την χωρά, έτσι σπρώχνονται οι μικροί βώλοι γύρης που υπάρχουν κολλημένοι στα πόδια των μελισσών και πέφτουν. Κάτω από αυτή την τρυπητή λαμαρίνα υπάρχει ένα συρτάρι που μαζεύει όλους τους σβώλους γύρης που πέφτουν. Μαζεύεται από τον μελισσοκόμο κάθε δεύτερη μέρα και αφού καθαριστεί με την μέθοδο της φακής αποξεραίνεται σε ανήλιο μέρος και τοποθετείται σε καταψύκτες μέχρι να δοθεί στην κατανάλωση. Αυτή είναι η ακατέργαστη γύρη και μπορεί να διατηρηθεί μέχρι 2 έτη χωρίς να χάση σημαντικό μέρος από τα ωφέλιμα συστατικά της. Δεν είναι φάρμακο είναι τρόφιμο και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες για την δοσολογία της, πολλοί άνθρωποι είναι αυτοί που παίρνουν πάνω από 1000 mg ημερησίως. Η γύρη είναι ένα θρεπτικό συστατικό που παράγει μεγάλη ενέργεια στον ανθρώπινο οργανισμό αλλά επίσης παρέχει μια απέραντη σειρά οφελών στην υγεία μας. Έξοχα λοιπόν την αποκαλέσαμε και ΄΄τροφή των Θεών΄΄ θέλοντας να της δώσουμε την τιμητική θέση που της αρμόζει αλλά και να της αναδείξουμε, τις χρήσιμες θρεπτικές ουσίες που περιέχει για να στηρίζουν την ζωή.

Γύρη:Το ψωμί των μελισσών.
Έχει αναφερθεί σαν το ΄΄ψωμί των μελισσών΄΄, σαν ΄΄η τροφή των 12 Ολύμπιων Θεών΄΄, η γύρη που συλλέγουν οι μέλισσες είναι πράγματι ένα έξοχο θρεπτικό προϊόν και χρησιμοποιείται παγκοσμίως ως ένα άριστο διατροφικό συμπλήρωμα, προσδίδοντας ενέργεια σε αυτόν που την καταναλώνει. Η γύρη των λουλουδιών είναι ο αρσενικός σπόρος, το σπέρμα των λουλουδιών, ο οποίος δημιουργείται μέσα στο άνθος των φυτών, στους ανθήρες. Οι μέλισσες κατά την διάρκεια της διαδικασίας της συλλογής είτε νέκταρος είτε γύρης συλλέγουν πότε άμεσα και πότε έμμεσα την γύρη από τα άνθη.
Άμεσα όταν κάνει την συλλογή χρησιμοποιεί τα πόδια της, που διαθέτουν για τον σκοπό αυτό ειδικά εξαρτήματα, όπως μικρές βούρτσες αλλά και καλάθια αποθήκευσης της γύρης για την ασφαλή μεταφορά της στην κυψέλη. Κατά την συλλογή βουρτσίζει την γύρη από το σώμα της με τις ειδικές βούρτσες που έχει στα μεσαία πόδια και την μαζεύει στα πίσω πόδια, τοποθετώντας την σε ειδικά σημεία σαν καλάθια. Την γύρη την βρέχει με το σάλιο της και με νέκταρ λουλουδιών, εξατμιζόμενο το νερό του νέκταρος παραμένουν τα ζάχαρα που έχουν και κάποια συγκολλητική ιδιότητα μαζί με το σάλιο της και έτσι κατά την διάρκεια της επιστροφής προς την κυψέλη δεν χάνει το φορτίο, όπως θα συνέβαινε αν προσπαθούσε να μεταφέρει την γύρη στεγνή όπως την μάζευε.
Λόγω της φυτικής προέλευσης της γύρης που συλλέγουν οι μέλισσες, η πραγματική σύνθεση ποικίλει ανάλογα με την εποχή και τα άνθη. Ανεξάρτητα από την εποχή, η γύρη είναι πολύ πλούσια σε βιταμίνες Β1,Β2,Β3,Β5,Β6 και Β12, περιέχει τη βιταμίνη C την Α και την Ε μαζί με τα καροτινοειδή και το φολικό οξύ. Η γύρη των μελισσών περιλαμβάνει επίσης κολλαγόνο και τη λεκιθίνη. Η λεκιθίνη συνδέεται με την διάλυση των λιπών στο σώμα και είναι ένα αποτελεσματικό συστατικό που μπορεί να βοηθήσει την απώλεια βάρους στον έλεγχο του βάρος του σώματος μας.
Η γύρη περιέχει όλα τα ουσιαστικά συστατικά της ζωής. Οι εξετάσεις προέλευσης της γύρης που συλλέγουν οι μέλισσες έδειξαν πως οι μέλισσες μαζεύουν μόνο γύρη που είναι πλούσια σε αμινοξέα, μικρότερης διατροφικής αξίας γύρη δεν την προτιμούν. Περίπου 20% της γύρης αποτελείται από αμινοξέα, επίσης πρωτεϊνες και είναι πολύ πλούσια σε ερυθρίνη. Η γύρη είναι μια πλούσια πηγή μετάλλων συμπεριλαμβανομένων του μαγνησίου, του ασβεστίου, του χαλκού, του μαγγανίου κ.α. Εκτενείς δοκιμές και πάρα πολλά πειράματα έδειξαν πως η ζωή μπορεί να στηριχθεί σε μια αποκλειστική διατροφή γύρης και νερού.
Ο κατάλογος με τα πιθανά οφέλη στην υγεία των ανθρώπων είναι πάρα πολύ μεγάλος, παρακάτω παραθέτονται ενδεικτικά κάποια, όπως ενέργεια, δύναμη, ευεξία, έλεγχος σωματικού βάρους, απευαισθητοποιεί τις αλλεργίες, ξεκουράζει ψυχικά και χαλαρώνει, ενεργοποιεί δυσλειτουργίες ανικανότητας, στειρότητας, άσθματος, χρόνιας κούρασης, βοηθά σημαντικά κατά των ασθενειών του προστάτη, της γήρανσης, της εμμηνόπαυσης, ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα και την μακροζωία ακόμη ως διαιτητικό συμπλήρωμα μπορεί να μας βοηθήσει από πολλές απόψεις.
Η γύρη των μελισσών λαμβάνεται από πολλούς ανθρώπους για να συμπληρώσει τις θρεπτικές ουσίες που είναι ανεπαρκείς στη διατροφή τους, θρεπτικές ουσίες που είναι σημαντικές όχι μόνον για την ενέργεια τους αλλά και τη δυνατότητα που έχουν να αφαιρέσουν τις τοξίνες και τις επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες από το σώμα μας που ευθύνονται για σημαντικές ασθένειες.
Κλινικές δοκιμές σε ασθενείς απέδειξαν πως η γύρη των μελισσών είναι αποτελεσματική για την καταπολέμηση της αλλεργίας ΄΄πυρετός του χόρτου΄΄ αλλά και άλλων αλλεργιών. Επίσης βοηθά κατά της παχυσαρκίας.

Γύρη κατά του προστάτη των ανδρών
Πολλοί αθλητές σε όλο τον κόσμο αποδίδουν τις επιτυχίες τους σε μεγάλο ποσοστό στην συχνή λήψη γύρης ως αποτελεσματικό διατροφικό συμπλήρωμα προς απόκτησης ενέργειας και δύναμης. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών της πυγμαχίας Κάσιους Κλέϊ ή Μωχάμεντ Άλι αποδίδει τις επιτυχίες του σε μεγάλο ποσοστό στην κατανάλωση και στην χρήση της γύρης των μελισσών κατά την διάρκεια της προετοιμασίας του πριν από τους αγώνες.
Η γύρη περιέχει μια γονοδοτρόπο ορμόνη παρόμοια με την βλεννογόνο ορμόνη τη γονοδοτροπίνη, η οποία λειτουργεί σαν τονωτικό γενετικών αδένων των φύλλων του ανθρώπου. Βοηθά και καταπολεμά την στειρότητα και την ανικανότητα, ιδιαίτερα όταν συνδυάζεται με μέλι και βασιλικό πολτό.
Κλινική έρευνα έδειξε ότι η λήψη γύρης μειώνει τα επίπονα συμπτώματα που συνδέονται με την ασθένεια του προστάτη των ανδρών. Η ελεγχόμενη κατανάλωση γύρης μεταξύ των ατόμων με προβλήματα του προστάτη τους, τους οδηγεί σε σημαντικές βελτιώσεις και ανακούφιση των συμπτωμάτων τους. Συγκεκριμένα λιγότερες νυκτερινές διουρήσεις, βελτίωση στην εκκένωση της ουροδόχου κύστης, και μειωμένη ταλαιπωρία από τους πόνους του προστάτη. Η λήψη της γύρης έχει σαν αποτέλεσμα να χαλαρώνει τον λείο μυ του προστάτη, καθιστώντας ευκολότερο το άδειασμα της κύστης. Μπορεί επίσης να ενεργήσει ως αντιφλεγμονώδης και να μειώσει την διόγκωση του προστάτη, με συνέπεια μια καλύτερη ροή ούρων και μία μειωμένη ταλαιπωρία. Το 80% εκείνων των ανθρώπων που έχουν αυτό το πρόβλημα και χρησιμοποιούν γύρη έχουν βρει ανακούφιση και δεν ταλαιπωρούνται ούτε έχουν δυσκολία αλλά και ούτε την νύκτα σηκώνονται πλέον συχνά.
Οι έρευνες πάνω στο αντικείμενο αυτό συνεχίζονται και είναι σίγουροι οι επιστήμονες και οι ερευνητές ότι σύντομα η γύρη θα λύσει το πρόβλημα. Μια Σουηδική μελέτη επίσης έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η γύρη μπορεί σημαντικά να μειώσει την διόγκωση του αδένα του προστάτη και αυτό το πέτυχε με το παρακάτω πείραμα. Στις 09-Ιουνίου 2000 πραγματοποιήθηκε ένα πείραμα σε 93 άτομα που ασθενούσαν από προστάτη. Στα 43 τυχαία άτομα δόθηκε ένα ψευδοφάρμακο και στα υπόλοιπα 50 δόθηκε γύρη. Τα άτομα που πήραν γύρη βρήκανε ανακούφιση και αντιμετωπίσθηκε επιτυχώς το πρόβλημα τους, ενώ από τα άλλα άτομα δεν είδε κανείς τους βελτίωση. Πολλοί εμπειρογνώμονες θεωρούν ότι οι φυσικές ορμόνες που εμπεριέχονται στη γύρη, μαζί με ένα ευρύ φάσμα των θρεπτικών ουσιών όπως το μαγνήσιο, τα λιπαρά οξέα και ο ψευδάργυρος, βοηθούν και ενισχύουν το ανδρικό αναπαραγωγικό και ουροποιητικό σύστημα.
Λαμβάνεται ως εξής:
Μια κουταλιά φρέσκιας γύρης μετά το φαγητό(τα άτομα που παίρνουν για πρώτη φορά γύρη αν νοιώσουν ενοχλήσεις σταματούν αμέσως την λήψη).Διάρκεια λήψης, μια εβδομάδα.
Μια κουταλιά φρέσκια γύρης κατά την διάρκεια του φαγητού τους. Διάρκεια λήψης, μια εβδομάδα.
Κατόπιν μεταθέτουμε την λήψη της γύρης για την ίδια ποσότητα πριν από το φαγητό. Διάρκεια λήψης,για πάντα, αν θέλουμε.
Γενικά θεωρείται ότι τα άτομα μετά την ηλικία των 30-35 ετών θα μπορούσαν να ωφεληθούν από αυτήν την δυνατότητα για να βοηθήσουν και να αποτρέψουν την αρχή δημιουργίας προστάτη, καταναλώνοντας γύρη.

Η Γύρη αυξάνει την μακροζωία
Κανένα άλλο φυσικό προϊόν στη γη δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την γύρη στο επίπεδο θρεπτικής αξίας. Είναι πλούσιο σε φυσικά συστατικά και ρυθμίζει τον μεταβολισμό του ανθρωπίνου σώματος αλλά του δίνει ενέργεια και ευεξία. Έχει χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο για την καλή υγεία που προσέφερε εδώ και αιώνες στην φυσική του μορφή όπως ακριβώς μαζεύεται από τις μέλισσες. Οι κύριες γνωστές ευεργετικές ιδιότητες της γύρης σύμφωνα με την επιστήμη είναι:
-Ομαλοποιεί τη νευρική και ενδοκρινή δραστηριότητα συστημάτων του ανθρωπίνου σώματος.
-Ενισχύει τα αιμοφόρα αγγεία και μειώνει την χοληστερόλη του αίματος.
-Έχει προστατευτική επίδραση στο επίπεδο της πεπτικής οδού.
-Ενισχύει σημαντικά το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
-Αφαιρεί την κούραση από το σώμα και ενισχύει την πνευματική διαύγεια και την σωματική δραστηριότητα.
-Καταπολεμά ασθένειες όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας.
-Η γύρη ενισχύει την πέψη και βελτιώνει την όρεξη των ανθρώπων.
-Ρυθμίζει τη σεξουαλική δραστηριότητα του αρσενικού.
-Αυξάνει την μακροζωία, αλλά καλό είναι επίσης να γνωρίζουμε πώς η γύρη είναι από τα δυσκολοχώνευτα τρόφιμα και αυτό γιατί στο ανθρώπινο σώμα απουσιάζουν εκείνα τα ένζυμα που χρειάζονται να αφομοιώσουν το εξωτερικό περίβλημα της γύρης.
Για αυτόν τον λόγο πρόσφατα, έχουν αναπτυχθεί τεχνικές για να σπάσουν τους κόκκους της γύρης, και να καταστήσουν τα ωφέλιμα και χρήσιμα στον ανθρώπινο οργανισμό συστατικά της γύρης πιο εύπεπτα. Η νέα μοναδική ενεργός τεχνολογία εξαγωγής γύρης από το περίβλημα της αντιπροσωπεύει μια σημαντική πρόοδο να καταστήσει τα πλήρη οφέλη της γύρης διαθέσιμα στο ανθρώπινο σώμα. Ο βαθμός διάσπασης των περιβλημάτων της γύρης με υπέρηχους είναι περίπου 95% αυτό την κάνει ιδιαίτερα προσιτή για κατανάλωση.
-Επέκταση της ζωής του προϊόντος της γύρης.
-Συντήρηση των χρήσιμων ιδιοτήτων της.
-Επίσης πλεονέκτημα είναι, η επιπλέον αποστείρωση της, καταστροφή πιθανής χλωρίδας στο εσωτερικό της και αύξηση του ορίου αποθήκευσης της.
-Αλλεργική συστατική αφαίρεση από την γύρη με την απουσία των εξωτερικών περιβλημάτων της τα οποία βέβαια περιέχουν τα πιο ενεργά αλλεργιογόνα συστατικά και που αφαιρούνται κατά την διάρκεια της διαδικασίας. Κατά συνέπεια η αλλεργιογόνος δραστηριότητα της γύρης ελαχιστοποιείται, ενώ τα άλλα πολύτιμα συστατικά της διατηρούνται.
Έτσι έχουμε γύρη με τις ακόλουθες ιδιότητες.
-Υψηλή σταθερότητα.
-Συντήρηση όλων των χρήσιμων ιδιοτήτων.
-Χαμηλή αλλεργιογόνος δραστηριότητα.
-Υψηλή συγκέντρωση των πολύτιμων τμημάτων διατροφής.
-Υψηλή πεπτικότητα.
-Υψηλό επίπεδο προϊόντων γύρης κατά της στειρότητας.

ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΜΕΛΙΣΣΑΣ-BEE VENOM

Δηλητήριο ή Ιατρική το τσίμπημα της μέλισσας;

-Το δηλητήριο της μέλισσες ήταν γνωστό και σαν φάρμακο, από τα βάθη της ανθρώπινης ιστορίας. Η θεραπευτική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό και τα οφέλη του δηλητηρίου περιγράφονται στις εργασίες των αρχαίων επιστημόνων και ιατρών όπως του Ιπποκράτη (4ο αι. πΧ), Πλίνιου(2ο αι. πΧ) κ.α. Σήμερα γίνεται μία εκτενής έρευνα σε όλο τον κόσμο για να διασωθούν και να καταγραφούν. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το δηλητήριο των μελισσών είναι αποτελεσματικότερο από τα συνθετικά φάρμακα. Όλα στη γη είναι δηλητήριο, τίποτε δεν στερείται και το δηλητήριο της μέλισσας. Μόνο μια δόση μετατρέπει την ουσία σε δηλητήριο ή ιατρική. Σοφά λόγια μεγάλων επιστημόνων.
-Η αλήθεια είναι αυτή, το δηλητήριο πολλών ζώων σε μικρές δόσεις έχει χρησιμοποιηθεί επιτυχώς για την θεραπεία των διαφόρων ασθενειών, τόσο στην ορθόδοξη όσο και στην εναλλακτική ιατρική από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα. Το δηλητήριο των μελισσών παραμένει ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης σε αυτόν τον μακροσκελή κατάλογο στην παγκόσμια φαρμακευτική βιομηχανία.
-Τι είναι αυτό που το κάνει τόσο ειδικό; Πράγματι το δηλητήριο της μέλισσας είναι ειδικό, λόγω των πολλών συστατικών που εμπεριέχονται στην σύνθεσή του. Περιέχει περίπου 18 βιολογικά ενεργές ενώσεις, μερικές από τις οποίες είναι σχεδόν αδύνατον να τις δημιουργήσουμε ή να τις συνθέσουμε με χημικές μεθόδους στα εργαστήρια. Σήμερα η πλειοψηφία αυτών των βιολογικά ενεργών ενώσεων μελετούνται σε βάθος και ανακαλύπτονται όλες οι χρήσιμες και ωφέλιμες ιδιότητες τους.
-Παρακάτω εξετάζουμε μερικά από τα συστατικά του δηλητηρίου των μελισσών που παρέχονται για θεραπεία και σίγουρα επιδρούν θετικά στο ανθρώπινο σώμα.
-Η Μελιτίνη είναι το κύριο ενεργό συστατικό του δηλητηρίου των μελισσών. Το επίπεδο ποσοστού που εμπεριέχεται στο δηλητήριο των μελισσών είναι 50-60%. Η Μελιτίνη παρέχει πολύ ισχυρή αντιφλεγμονώδη και αντιβακτηριακή δράση. Επιστήμονες στην Αυστραλία ερευνούν και μελετούν την μοριακή δομή της Μελιτίνης για την ανάπτυξη θεραπείας ενάντια στον καρκίνο διότι παρουσιάζει λιγότερες παρενέργειες από άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση της ασθένειας.
-Η Απαμίνη είναι ένα άλλο ενεργό συστατικό του δηλητηρίου των μελισσών που αξίζει της προσοχής μας. Η περιεκτικότητα του στο δηλητήριο είναι περίπου 1-2%. Η μεγάλη αξία αυτού του συστατικού είναι ότι χρησιμοποιείται η δράση των συστατικών του δηλητηρίου, για θεραπεία παθήσεων του εγκεφάλου.
-Ένα πεπτίδιο του δηλητηρίου της μέλισσας που καλείται MCD ανακαλύφθηκε πως μια από τις ιδιότητες του είναι ότι, σαν αντιφλεγμονώδες είναι 100 φορές πιο ενεργό από την υδροκορτιζόνη.
Πως λειτουργεί το δηλητήριο της μέλισσας;
-Τα διάφορα συστατικά του δηλητηρίου όπως είναι τα πεπτίδια έχουν δράση: αντιφλεγμονώδη, αντιπυρετική, αντιμυκητιακή, αντιβακτηριακή, παρακινητική αγγειακή διαπερατότητα. Ρυθμίζουν επίσης το επίπεδο της κορτιζόνης του σώματος με την δράση τους στα επινεφρίδια. Αποδείχθηκε ότι το δηλητήριο είναι εξαιρετικά χρήσιμο και ανακουφίζει από τους πόνους τους ανθρώπους που πάσχουν από ρευματικά και αρθρίτιδες.
-Οι Ρώσοι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι το δηλητήριο των μελισσών συμβάλει στα τριχοειδή αγγεία και στη μικρή αρτηριακή πίεση αφού αυξάνουν τη ροή του αίματος στα όργανα βελτιώνοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό το μεταβολισμό των ανθρώπων. Δεδομένου επίσης ότι το δηλητήριο αυξάνει την ποσότητα της αιμογλοβίνης και των λευκοκυττάρων στο αίμα και μειώνει το πάχος των θρόμβων στο αίμα, γίνεται και είναι πολύ χρήσιμο για τους ανθρώπους που έχουν ευαισθησία στην θρομβοφλεβίτιδα.
-Το δηλητήριο ακόμη συμβάλει στην μείωση της χοληστερόλης στο αίμα, παρέχει τονωτική επίδραση στους μυς της καρδιάς και μειώνει την πίεση αίματος. Βελτιώνει την γενική κατάσταση της υγείας των ασθενών, της όρεξης, του ύπνου και την αύξηση της ζωτικότητας. Ενισχύει το σώμα και ανακουφίζει από τους πόνους, γιαυτό χρησιμοποιείται για την θεραπεία ρευματοειδών παθήσεων καθώς και της αρθρίτιδας. Άριστη επίδραση και καλά αποτελέσματα έχουν παρατηρηθεί όταν χρησιμοποιήθηκε το δηλητήριο μελισσών για την θεραπεία της νευραλγίας και άλλων παθήσεων των νεύρων. Επίσης κάνει καλό και στους ανθρώπινους οργανισμούς που πάσχουν από υψηλή αρτηριακή πίεση. Το δηλητήριο της μέλισσας σαν συμπληρωματική θεραπεία σε πολλές ασθένειες, σε συνδυασμό και με άλλα φάρμακα παρουσιάζει θαυμάσια αποτελέσματα. Πάντως η θεραπεία διαφόρων ασθενειών του ανθρώπου με τσιμπήματα από μέλισσες είναι παραδοσιακός και πολύ παλιός γνωστός τρόπος από πολλούς λαούς του πλανήτη.
-Δυο είναι τα μειονεκτήματα της μεθόδου αυτής, ο πόνος και το έντονο στρες των ασθενών στην αρχή των θεραπευτικών επισκέψεων.
-Μετά την χρήση του δηλητηρίου της μέλισσας στην παραδοσιακή θεραπεία ασθενειών, τώρα χρησιμοποιείται και σαν συμπλήρωμα υγιεινής διατροφής. Η Νέα Ζηλανδία πρώτη και η Αυστραλία δεύτερη στον κόσμο, είναι οι χώρες που κάνουν χρήση με μείγματα μελιού και δηλητηρίου μελισσών για διατροφικούς σκοπούς, πέρα από τις κρέμες και τις λοσιόν για το πρόσωπο και το δέρμα. Οι δόσεις των προϊόντων ρυθμίζονται ανάλογα με το άτομο.
-Το δηλητήριο της μέλισσας χρησιμοποιείται και στα ζώα, είναι γνωστό ότι και τα ζώα πάσχουν από αρθρίτιδα και ρευματισμούς. Τα προϊόντα του δηλητηρίου φέρνουν την ανακούφιση στους πόνους και επιταχύνουν την διαδικασία ίασης και αποκατάστασης.

Θεραπευτικές ιδιότητες του δηλητηρίου της μέλισσας

Η μελισσοθεραπεία, η ιατρική χρήση των προϊόντων μέλισσας έχει ασκηθεί από τους αρχαίους χρόνους. Στην σύγχρονη εποχή τα προϊόντα της μέλισσας αρχίζουν και βρίσκουν ευρεία χρήση εφαρμογών σε πολλούς τομείς μεταξύ αυτών και η ιατρική με χρήση του δηλητηρίου στη θεραπεία της αρθρίτιδας και άλλων ασθενειών. Τα συγγράμματα για αυτό το θέμα ξεπερνούνε τα 2000 σε όλων τον κόσμο. Στις ΗΠΑ ο στρατός έχει εξετάσει εκτενώς τις χημικές ενώσεις του δηλητηρίου των μελισσών, Πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα ακόμη και Νοσοκομεία στην Γαλλία και Ρωσία το έχουν συμπεριλάβει στις κλινικές δοκιμές τους.
Το δηλητήριο των μελισσών περιέχει 18 ενεργές ουσίες. Η μελιτίνη, η απαμίνη, η υαλουρονιδάση, η φωσφολιπάση, ή ισταμίνη και άλλα, είναι ουσίες που εμπεριέχονται στο δηλητήριο της μέλισσας.
Η θεραπεία με το δηλητήριο των μελισσών είναι χρήσιμη και μπορεί να γίνει ακόμη πιο χρήσιμη σε μια ευρεία γκάμα ασθενειών. Ο Δόκτωρ Mraz, μελισσοκόμος και ο ίδιος στο Middlebury του Βερμόντ, έχει διαδώσει τη θεραπεία με δηλητήριο μέλισσας για τα προηγούμενα 60 έτη, λέει ότι είναι λογικό, να δοκιμασθεί η θεραπεία με το δηλητήριο μελισσών σε οποιαδήποτε κλινική κατάσταση όπου δεν μπορεί να λειτουργήσει πλέον κανένα άλλο φάρμακο. Εν τούτοις, υπάρχουν τέσσερις καταστάσεις που είναι οι συχνότερες:
-Αρθρίτιδα, η θεραπεία με δηλητήριο είναι χρήσιμη και στην ρευματοειδή και στην οστεοαρθρίτιδα, αφού βοηθά στην ανακούφιση από τον πόνο αλλά και στο πρήξιμο. Στην περίπτωση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, οι ρευματοειδείς κόνδυλοι ελαττώνουν το μέγεθος τους. Στην ασθένεια όπως η σκληροδερμία, το δηλητήριο ενισχύει τον συνδετικό ιστό. Ακόμη και στην σπαστική κολίτιδα και το άσθμα μπορούν να επιτρέψουν δοκιμές με δηλητήριο της μέλισσας.
-Οξείς και χρόνιοι τραυματισμοί. Πρήξιμο του νεύρου του τένοντα ή τενοντίτιδα και άλλους τραυματισμούς αποκρίνονται καλά και θετικά στο δηλητήριο της μέλισσας, επίσης στο χρόνιο πόνο σε πλάτη και λαιμό. Στις παραπάνω περιπτώσεις, η επίδραση είναι πιθανόν αντιφλεγμονώδης.
-Το γρήγορο και χωρίς σημάδια κλείσιμο των εξωτερικών τραυμάτων, χωρίς ίχνη έντονων ουλών αλλά και κατά την διάρκεια της μετεγχειρητικής περιόδου, βοηθά πάρα πολύ στην εύκολη επανασύνδεση των τραυματισμένων ιστών.
-Στην σκλήρυνση κατά πλάκας,η χρήση του δηλητηρίου των μελισσών δεν είναι επαρκώς κατανοητή αλλά επειδή οι ασθενείς βλέπουν θετικά αποτελέσματα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω.
-Το σημαντικό είναι πως εκατοντάδες ασθενείς από όλο τον κόσμο αναζητούν θεραπεία για κάποια ασθένεια τους, μέσω των φαρμάκων που δημιουργούνται από τα προϊόντα των μελισσών, τα οποία ξεπερνούν τους 10.000 τόνους τον χρόνο.
-Η θεραπεία με δηλητήριο μελισσών μπορεί να γίνει από έναν μελισσοκόμο, η τον ίδιο τον ασθενή ή κάποιο συνεργάτη του που διδάσκονται για τον σκοπό αυτό πώς να χρησιμοποιούν τις μέλισσες. Μια μέλισσα από ένα βάζο ή μία κυψέλη με κάποια λαβίδα ή τσιμπίδα και κρατιέται πάνω από το σημείο του σώματος που θέλουμε να τσιμπήσει. Ο αριθμός, οι περιοχές και η συχνότητα των τσιμπημάτων εξαρτώνται από τον ασθενή και το πρόβλημα του.
-Για μια απλή τενοντίτιδα, χρειάζεται ο ασθενής 2-5 επισκέψεις, με 2-3 τσιμπήματα σε κάθε επίσκεψη.
-Για την αρθρίτιδα που είναι ένα χρόνιο πρόβλημα η θεραπεία θα πάρει 2-3 μήνες με διάφορα τσιμπήματα 2-3 φορές την εβδομάδα.
-Για την σκλήρυνση κατά πλάκας η θεραπεία διαρκεί πιο πολλούς μήνες, αν και μερικές φορές οι ασθενείς αισθάνονται πιο ενεργητικοί μετά από τις πρώτες επισκέψεις. Πολλοί ασθενείς όμως που χρησιμοποιούν την θεραπεία με το δηλητήριο της μέλισσας επιμένουν ότι κάποιος που κάνει αυτή την θεραπεία για την σκλήρυνση, πρέπει να γίνεται πάνω από 2-3 φορές την εβδομάδα για 6 μήνες περίπου προκειμένου να δουν το πλήρες όφελος στον οργανισμό τους. Υπάρχουν παθολόγοι γιατροί οι οποίοι κάνουν χρήση αυτής της μεθόδου για την θεραπεία της παραπάνω ασθένειας, με την λήψη του δηλητηρίου από αποστειρωμένα φιαλίδια και την έγχυση του, κάτω από το δέρμα, ανάμικτο μερικές φορές με κάποιο τοπικό αναισθητικό. Κάποιοι λένε πως η συλλογή και η παραμονή του δηλητηρίου στα φιαλίδια χάνει μέρος από την δύναμή του, αλλά αυτό σίγουρα είναι πιο βολικό τις περισσότερες φορές από το να ψάχνει κανείς να βρει μελισσοκόμους και μέλισσες σε μεγάλες πόλεις.
-Οι παρενέργειες της θεραπείας με δηλητήριο μελισσών είναι γενικά περιορισμένες και συνίστανται σε πρήξιμο, σε ελαφριά φλόγωση του σημείου και ελαφριά γλυκιά φαγούρα, έχει σίγουρα στην αρχή κάποιο πόνο, αλλά τα αποτελέσματα είναι θετικά.
-Εντούτοις, ο κίνδυνος για αλλεργικό σοκ του ασθενούς στο δηλητήριο της μέλισσας είναι πάντα πιθανός, γιαυτό είναι πάντα σοφό να γίνεται πριν από την θεραπεία μια αντιαλλεργική εξέταση αλλά και να έχει μαζί του σε κάποιο φορητό ψυγείο και το αντιαλλεργικό κιτ, το οποίο περιέχει, χάπια αντιισταμινικά, κορτιζόνη, αδρεναλίνη και σύριγγα σε ετοιμότητα.
-Ευτυχώς, τα περισσότερα αλλεργικά σοκ δημιουργούνται από τις μικρές ή μεγάλες κίτρινες σφήκες και όχι από τις καθαυτού μέλισσες, που αποτελούν το λιγότερο από 5% των τσιμπημάτων όλων των εντόμων.

Θεραπεία με δηλητήριο της μέλισσας. (1)
-Η θεραπεία με δηλητήριο της μέλισσας είναι η πιο σύνθετη θεραπεία από τους διαφορετικούς τύπους της μελισσοθεραπείας. Πάντα κάνουμε τεστ για αλλεργία πριν αρχίσουμε την θεραπεία και συμβουλευόμαστε ένα έμπειρο μελισσοθεραπευτή. Προσοχή όμως, επειδή το δηλητήριο της μέλισσας δεν είναι ίδιο με το δηλητήριο της μικρής ή της μεγάλης σφήκας, ακόμη και μία θετική δοκιμή αλλεργίας στις σφήκες, δεν αποκλείει απαραίτητα το τεστ και την δοκιμή για αλλεργία και στην μέλισσα. Αντίθετα είναι απαραίτητο το τεστ και η επίβλεψη του σε κάθε τύπο μελισσοθεραπείας. Στο τέλος μπορούμε να μάθουμε και να κάνουμε τις θεραπείες στο σπίτι μας μόνοι ή με την βοήθεια κάποιου συνεργάτη μας.
-Το δηλητήριο της μέλισσας χορηγείται στον οργανισμό δι εγχύσεως, είτε από βελόνα κάποια σύριγγας, είτε κατευθείαν από το κεντρί με το τσίμπημα μελισσών. Κάποιοι επαγγελματίες εγχέουν το δηλητήριο με μια υποδερμική βελόνα, κάποιοι άλλοι μελισσοθεραπευτές όμως τοποθετούν τις μέλισσες, μία κάθε φορά άμεσα πάνω στο δέρμα, αφού τις πιάσει με μια μακριά λαβίδα ή τσιμπίδα κατάλληλη για αυτή την εργασία. Οι μέλισσες τοποθετούνται πάντα κοντά στο σημείο που ενώνονται οι μυς ή σε όποιο δήποτε άλλο σημείο του σώματος χρειάζεται να γίνει η θεραπεία.
-Σίγουρα το τσίμπημα των μελισσών μπορεί να είναι επίπονο αλλά αυτό δεν πρέπει να μας ανησυχεί. Στην πραγματικότητα τα τσιμπήματα μελισσών πονούν λιγότερο από τον πόνο που προκαλεί το τσίμπημα από την μικρή ή μεγάλη σφήκα. Ο βαθμός ταλαιπωρίας είναι ανάλογα πόσο αντέχουμε στον πόνο. Το πρώτο τσίμπημα είναι πάντα το χειρότερο επειδή δεν ξέρουμε τι θα αισθανθούμε, σιγά-σιγά όμως ο πόνος συνηθίζεται από το σώμα μας και δεν μας ενοχλεί καθόλου. Όταν κάνουμε θεραπεία δι εγχύσεως με βελόνα ή τσιμπήματα μελισσών να αναμένετε ότι θα αισθανθείτε κάποια τοπική ταλαιπωρία όπως είναι, φαγούρα, κάψιμο, φούσκωμα, κοκκίνισμα και πόνο, έχουμε έτοιμο ένα σακουλάκι με πάγο και το τοποθετούμε πάνω στην περιοχή θεραπείας και τα συμπτώματα θα υποχωρήσουν γρήγορα.
-Εάν ο μελισσοθεραπευτής εργάζεται με πραγματικές μέλισσες, τα κεντριά θα αφαιρεθούν αμέσως ή σε λίγα λεπτά. Για μια απλή τενοντίτιδα χρειάζονται δυο ή τρεις θεραπείες από δύο έως δέκα τσιμπήματα ανά θεραπεία. Για μια πιο δύσκολη περίπτωση όπως είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας, απαιτούνται μέχρι τρεις θεραπείες την εβδομάδα, με δύο έως τρία τσιμπήματα ανά θεραπεία για έξι μήνες ή ακόμη και για περισσότερο.
–Δεν χρειάζεται να ρωτήσετε κάποιον επαγγελματία για να δοκιμάσετε τους άλλους τύπους θεραπεία της μελισσοθεραπείας όπως είναι η θεραπεία με γύρη, πρόπολη, βασιλικό πολτό, τα οποία πρέπει να είναι όπως και το μέλι ακατέργαστα. Επειδή ένα αλλεργικό σοκ μπορεί να έχει άσχημα αποτελέσματα, πρέπει να συνεχίζεται με μεγάλη προσοχή κάποια θεραπεία εάν δεν γνωρίζεται αν είστε ή όχι ευαίσθητοι και αλλεργικοί σε κάποιο προϊόν της μέλισσας.

Ασθένειες που γίνεται χρήση του δηλητηρίου της μέλισσας

Σήμερα το δηλητήριο της μέλισσας έχει βρει εφαρμογή στην αντιμετώπιση ασθενειών όπως σε διάφορα είδη ρευματισμών. Παράλληλα το δηλητήριο χρησιμοποιείται:
-σαν συμπλήρωμα διατροφής,
-στις βιταμίνες
-κατά την διάρκεια ασκήσεων, διότι δημιουργεί υπερκινητικότητα στον ανθρώπινο οργανισμό.
Το δηλητήριο χρησιμοποιήθηκε ακόμη στις παρακάτω περιπτώσεις:
Ρευματοπάθειες
Οξεία και χρόνια τενοντίτιδα, αγκύλωση, παραμορφωτική σπονδυλίτιδα, νεανική αρθρίτιδα, μυαλγία, οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, τραυματική αρθρίτιδα κ.α.
Καρδιοπάθειες
Οξύ καρδιακό έμφραγμα, Αρρυθμίες, Υπέρταση, αρτηριοσκλήρωση κ.α.
Αδενοπάθειες
Εκκρίσεις επινεφριδίων (κορτιζόνη), υπογλυκαιμία, ανωμαλίες περιόδου των γυναικών, κ.α.
Ανοσοποιητικό σύστημα
AIDS, ερυθηματώδης λύκος, κ.α.
Νευρικό σύστημα
Χρόνιο σύνδρομο πόνου, λουμπάγκο, σκλήρυνση κατά πλάκας, περιφερειακή νευρίτιδα, πόνοι έρπητα, ισχιαλγία.
Δερματοπάθειες
Ανοικτές πληγές, εκζέματα, κάλλους, μυκητιάσεις, ψωρίαση, σκληροδερμία, επιδερμικά έλκη, κ.α.
Είναι ακόμη πολλοί οι τομείς που το δηλητήριο της μέλισσας αλλά και τα άλλα προϊόντα της μέλισσας βρίσκουν εφαρμογές.

Η Μελιτίνη και η αντικαρκινική της δράση.

Αυστραλοί επιστήμονες, τροποποιούν το δηλητήριο των μελισσών και αναπτύσσουν προγράμματα και δοκιμάζουν τεχνικές θεραπείας κατά του καρκίνου τέτοιες που μπορούν να έχουν λιγότερες παρενέργειες από άλλα τεχνικά χημικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για να αντιπαλέψουν την επάρατη νόσο.
-Ένα ερευνητικό πρόγραμμα που χρηματοδοτήθηκε πρόσφατα, χρησιμοποιεί ένα ενεργό συστατικό από το δηλητήριο των μελισσών σαν πιθανή θεραπεία για τον καρκίνο με την παρακάτω μέθοδο:
-Μέρος του δηλητηρίου αποτελείται από πολλά πεπτίδια και άλλα συστατικά, η μελιτίνη είναι το κυριότερο σε ποσότητα και ενέργεια διάλυσης των κυττάρων κατά το τσίμπημα της μέλισσας. Η μελιτίνη έχει σαν κύρια ιδιότητα της, την ρίξει των τοιχωμάτων των κυττάρων κατά το τσίμπημα. Εμείς, λένε οι επιστήμονες προσπαθούμε να τροποποιήσουμε την δομή του πεπτιδίου της μελιτίνης, να αφαιρέσουμε κατ’ αρχήν το μέρος εκείνο που προκαλεί το αλλεργικό σοκ και δεύτερον να μην διαταράξουμε την δυνατότητα να σκοτώνει τα κύτταρα με την διάλυση των μεμβρανών που αποτελούν και τα τοιχώματα των κυττάρων.
-Βέβαια το πρόβλημα με τους επιστήμονες είναι πως πρέπει, να στρέψουν το πεπτίδιο προς το μέρος των καρκινικών κυττάρων μόνον και όχι στα κανονικά υγιή κύτταρα.
-Καταφέραμε, όπως αρχικά προγραμματίσαμε και ενώσαμε μόρια αντισωμάτων με την τροποποιημένη μελιτίνη. (Ο συνδυασμός μιας τοξίνης και ενός αντισώματος καλείται immunotoxin).
-Τα τεχνικά χημικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται στις κλασικές χημειοθεραπείες, επιτίθενται και στα υγιή κύτταρα, προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο ανεπιθύμητες παρενέργειες, όπως απώλεια του τριχωτού της κεφαλής, απώλεια βάρους, εμετός κλπ. Τέτοια συμπτώματα στους ασθενείς περιορίζουν την ποσότητα του χορηγουμένου φαρμάκου και ως εκ τούτου περιορίζουν και την αποτελεσματικότητα του, λένε οι επιστήμονες.
-Επισημαίνουν ακόμη, πως η μελιτίνη που εμπεριέχεται στο δηλητήριο της μέλισσας, είναι πάρα πολύ λιγότερο τοξική από βακτηριακές τοξίνες που χρησιμοποιούνται για χημειοθεραπεία τώρα. Τα νέα φάρμακα τύπου immunotoxin που παράγονται με το συγκεκριμένο πρόγραμμα, μπορούν να μειώσουν στο ελάχιστο τις πιθανές παρενέργειες, διατηρώντας επίσης την δυνατότητα να καταστρέφουν μόνον τα καρκινικά κύτταρα και όχι τα υγιή. Έχουμε ακόμη αρκετό δρόμο μπροστά μας για να ολοκληρώσουμε αυτή την έρευνα. Θέλουμε επίσης και κάποιο χρόνο κλινικών δοκιμών, αλλά είμαστε όλοι οι παράγοντες, επιστήμονες, ερευνητές και καθηγητές πάρα πολύ αισιόδοξοι από τα πρώτα επιτυχή βήματα που κάναμε.

Το κεντρί της Μέλισσας και το δηλητήριό της:

-Οι μέλισσες ανήκουν στα παλαιά και αρχαία είδη εντόμων στον πλανήτη μας, τα οποία συνεχώς μέχρι σήμερα εξελίσσονται και προσαρμόζουν την άμυνα τους ανάλογα με την περίοδο και το περιβάλλον στο οποίο ζούνε. Βέβαια αυτό δεν γίνεται άμεσα αντιληπτό διότι η κάθε προσαρμογή γίνεται σταδιακά και μετά παρέλευση χιλιάδων ετών, βοηθά άμεσα όμως, η επιστήμη και η έρευνα στον τομέα αυτό.
-Οι μέλισσες είναι ένα καλό παράδειγμα της εξέλιξης και τις συνεχούς αναπτυσσόμενης πορείας των ειδών στον πλανήτη μας.
-Για την άμυνα έναντι των εχθρών τους, για την καλύτερη και μεγαλύτερη αποταμίευση των τροφών και εν γένει για την επιβίωση τους, προσαρμόσανε τις ανάγκες τους πρώτα σε μικρές ομάδες και σιγά-σιγά οι ομάδες εξελίχθηκαν σε μεγαλύτερες κοινωνίες. Το αποτέλεσμα της προσαρμογής αυτής για την άμυνα τους, από μοναχικά είδη, να οργανωθούν σε μια ολοκληρωμένη και συνεχώς αναπτυσσόμενη κοινωνία. Η εξέλιξη αυτή είχε επίσης επιπτώσεις και στην βιολογική τους εξέλιξη, σαν φυτοφάγα αναπτύξανε και το μοναδικό όπλο άμυνας έναντι των πολλών εχθρών τους, το κεντρί με το δηλητήριο του.
-Η οργάνωση τους σε πολυπληθή κοινωνία εξασφάλισε την επιβίωση τους μέχρι τις ημέρες μας, γιατί ταυτόχρονα αναπτύχθηκε και ο τρόπος οργανωμένης άμυνας έναντι εισβολέων με άριστα αποτελέσματα, επίσης η κυψέλη προστάτεψε και εξασφάλισε την ομαλή και χωρίς κινδύνους ζωή των μελισσών, από τους διάφορους άρπαγες.
-Η μέλισσα όταν αμύνεται, για να προστατέψει την κυψέλη της γίνεται υπερβολική.
-Σπάνια η μέλισσα επιτίθεται όταν ευρίσκεται σε εργασία όπως είναι η συλλογή νέκταρος, γύρης, πρόπολης και νερού. Ωστόσο μπορεί να κεντρίσει εάν κάποιος προσπαθήσει να την πιάσει ή να την αγγίξει, ή να την μεταχειρισθεί βίαια, η να της ασκήσει κάποια πίεση με τα χέρια ή τα πόδια έστω και από απροσεξία, τότε η μέλισσα ενστικτωδώς θα κεντρίσει.
-Γενικά όμως ισχύει ο κανόνας Μην την ενοχλείς για να μην σε ενοχλήσει.
-Η ηλικία των μελισσών που αμύνονται της κυψέλης σε πρώτο στάδιο είναι περίπου 14-20 ημερών, οι μέλισσες αυτές μέσης ηλικίας έχουν στην κύστης τους την μεγαλύτερη δυνατή ποσότητα δηλητηρίου. Όταν γεννιέται η μέλισσα το κεντρί της για μερικές ημέρες είναι τρυφερό. Το δηλητήριο στην κύστη της πολύ λίγο σε ποσότητα. Σε διάστημα δυο εβδομάδων το δηλητήριο φθάνει περίπου τα 0,3 mg. Η κύστης είναι πλήρης. Μετά την 18η ημέρα δύσκολα η μέλισσα παράγει επιπλέον δηλητήριο. Η παραγωγή του δηλητηρίου από τον οργανισμό της μέλισσας έχει σχέση με την κατανάλωση γύρης.
-Γενικά λοιπόν το δηλητήριο στις εργάτριες μέλισσες παράγεται από έναν αδένα και αποθηκεύεται, στην κύστη του δηλητηρίου, η οποία επικοινωνεί με το κεντρί, το οποίο ευρίσκεται στο τελευταίο άκρο της κοιλιάς και είναι εσωτερικό. Η μέλισσα μπορεί και το ελέγχει έτσι που όταν κεντρίζει μια άλλη μέλισσα ή σφήκα ή άλλο έντομο μπορεί και το μαζεύει πάλι στην κοιλιά της, χωρίς να έχει κάποιες επιπτώσεις, γιατί το δέρμα ή ο εξωσκελετός των εντόμων είναι από μία μεμβράνη η οποία άμα σχιστεί κατά την είσοδο του κεντριού, δεν εμποδίζει την έξοδο του. Όταν όμως τρυπήσει με το κεντρί της το δέρμα των θηλαστικών δεν μπορεί να το τραβήξει και αυτό γίνεται η αιτία θανάτου της, γιατί μαζί με το κεντρί αποκολλάται και μέρος των εντέρων της μέλισσας.
-Το δέρμα των θηλαστικών έχει ελαστικότητα ενώ των εντόμων όχι, έτσι όταν με την πίεση της μέλισσας το κεντρί εισχωρεί στο δέρμα μας, το δέρμα ανοίγει αφήνοντας το κεντρί να εισχωρήσει κάνοντας πληγή. Κατά τον χρόνο που η μέλισσα προσπαθεί να φύγει, το δέρμα επανέρχεται στην αρχική του θέση με αποτέλεσμα να συγκρατεί το σαν βέλος κεντρί της και να μην την επιτρέπει να το τραβήξει πίσω. Προσπαθώντας να απελευθερωθεί, γαντζώνει τα 6 πόδια της στο δέρμα και έλκει το σώμα της ή βάζει μεγαλύτερη δύναμη στα φτερά της για να πετάξει μακριά και στις δυο περιπτώσεις αν το κεντρί αποκολληθεί από το σώμα της είναι καταδικασμένη να πεθάνει σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Τι συμβαίνει κατά το τσίμπημα
-Όταν συμβεί να σας κεντρίσει (τσιμπήσει) μια μέλισσα, το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να μην πανικοβληθείτε αλλά να κρατήσετε την ψυχραιμία σας.
-Ο πανικός μετά το τσίμπημα μπορεί να κάνει το σώμα μας να παράγει αρνητική αντίδραση από μόνο του.
-Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως είναι αλλεργικοί στο τσίμπημα της μέλισσας αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν συμβαίνει.
-Στατιστικά αλλά και ιατρικός έχει διαπιστωθεί πως 1 έως 2 άτομα στα 100 είναι αλλεργικά και υπερευαίσθητα στα τσιμπήματα μέλισσας και σφήκας.
-Υπολογίστηκε πως κάποιος μπορεί να είναι ασφαλής αν ακόμη δεχτεί και 10 τσιμπήματα ανά κιλό του σωματικού του βάρους. Αυτό σημαίνει πως από 300 τσιμπήματα και πάνω κινδυνεύει να χαθεί ένα παιδί. Ένας ενήλικας κινδυνεύει με πάνω από 700 τσιμπήματα. Βέβαια κάποιοι θάνατοι προήλθαν μετά από κάποια τσιμπήματα σε ηλικιωμένους, οι οποίοι όμως είχαν πριν, καρδιαγγειακές δυσλειτουργίες.
-Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε μετά το τσίμπημα είναι να αφαιρέσετε το κεντρί από το σημείο που το ΄΄άφησε΄΄ η μέλισσα.
-Η απόληξη του κεντριού είναι σαν βέλος και παραμένει κρατημένο από το δέρμα σφικτά όταν η μέλισσα φύγει.
-Ένας μυς παραμένει προσκολλημένος πάνω στην κύστη του δηλητηρίου και μετά την αποκόλληση του κεντριού από την μέλισσα συνεχίζει και κάνει συστολές με αποτέλεσμα να ΄΄τρομπάρει΄΄ γρήγορα το δηλητήριο από την κύστη στο θύμα. Υπολογίστηκε πως μέσα σε 20 δευτερόλεπτα αδειάζει το περίπου το 70% της κύστης, εάν παραμείνει πέραν του ενός λεπτού αδειάζει τελείως όλη η κύστη, που το περιεχόμενό της ανέρχεται περίπου στα 0,3mg.
-Μετά λίγο διάστημα το κεντρί βγαίνει μόνον του αλλά το δηλητήριο άδειασε όλο μέσα στην πληγή.
-Η μέλισσα μπορεί και κεντρίζει τα θηλαστικά μόνον μια φορά μετά χάνει το κεντρί της και μέρος από την κοιλιά της και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τον σύντομο θάνατό της.
Πως βγάζουμε το κεντρί.
-Ποτέ δεν πιάνουμε με τα δάκτυλά μας το πίσω μέρος του κεντριού που προεξέχει από το δέρμα ή από την πληγή που δημιούργησε, γιατί στην προσπάθεια μας να το πιάσουμε για να το αφαιρέσουμε πιέζουμε χωρίς να θέλουμε την κύστη η οποία δεν φαίνεται, όπως δεν φαίνεται και το δηλητήριο γιατί είναι άχρωμο σαν το νερό. Με την πίεση λοιπόν, αδειάζουμε στην πληγή πιο γρήγορα όλο το δηλητήριο μόνοι μας.
Σωστός τρόπος
-Αφαιρούμε το κεντρί της μέλισσας κάνοντας την χρήση του νυχιού ή μιας λάμας ενός σουγιά, ή νυχοκόπτη, ή ενός άλλου ίσου και αιχμηρού αντικειμένου, ακόμη και μιας τηλεκάρτας ή κάρτας ανάληψης. Κάνουμε κίνηση αποκόλλησης από το δέρμα, πλαγιάζοντας την κάρτα ή το νύχι μας για να εφάπτεται με το δέρμα ακριβώς δίπλα από το κεντρί, ασκούμε μικρή δύναμη κινούμε το νύχι μας ή κάποιο αντικείμενο που έχουμε για χρήση αποκόλλησης και σπρώχνουμε την ρίζα του κεντριού να αποκολληθεί, πάντα προς μία κατεύθυνση, μια-δύο φορές με λίγη προσοχή αποκολλάμε το κεντρί εύκολα.

Γιατί μας τσιμπάνε οι μέλισσες
Τα στάδια
Οι μέλισσες-φρουροί της κυψέλης μάθανε να ελέγχουν όλες τις κινήσεις εντόμων, ζώων και ερπετών που γίνονται μπροστά από την κυψέλη, αντιδρούν σε όλες τις κινήσεις ανιχνεύοντας τον αέρα για τυχόν μυρωδιές ή φερομόνες που ταυτόχρονα μπορεί να είναι και σήματα συναγερμού άλλων μελισσών ή μελισσών-φρουρών διπλανών κυψελών. Παρακάτω περιγράφεται σαν παράδειγμα το πλησίασμα ενός ανθρώπου σε μια κυψέλη. Το στάδιο της προειδοποίησης.
Οι μέλισσες-φρουροί αντιδρούν στο εξωτερικό ερέθισμα που λαμβάνουν παίρνοντας μια θέση που το σώμα τους στην αρχή είναι σηκωμένο στα πίσω πόδια, τα στοματικά του μόρια ανοικτά και οι κεραίες τους τεντωμένες εμπρός για να λάβουν τα σήματα εκείνα που θα τις δώσουν την αφορμή για την επόμενη κίνηση(αυτή την στάση έχουν και για τις σφήκες). Ο άνθρωπος πλησιάζει πιο πολύ, τότε οι μέλισσες-φρουροί δέχονται το ερέθισμα σαν ισχυρό και αυτό φαίνεται καθαρά γιατί οι μέλισσες-φρουροί ανασηκώνουν την κοιλιά ψηλά κάποιες φορές με το κεντρί τους να προεξέχει, τις κεραίες τους κυρτές και να κουνάνε τα φτερά τους με δύναμη.
Το στάδιο της δραστηριοποίησης.
Το πιο μεγάλο ερέθισμα έχει σαν αποτέλεσμα η μέλισσα-φρουρός να δραστηριοποιήσει όλη την κυψέλη, παρακινώντας και άλλες μέλισσες να δράσουν σαν φρουροί. Αυτό πετυχαίνεται με το να μπαινοβγαίνει στην κυψέλη, με το σκέπασμα του κεντριού ανασηκωμένο και από το κεντρί που πλέον είναι ορατό, απελευθερώνει φερομόνη συναγερμού η οποία απλώνετε σε όλη την κυψέλη. Με τον εξαερισμό που παθαίνει από το πολύ έντονο, και για αυτό το σκοπό, κούνημα των φτερών της, οι μέλισσες μέσης ηλικίας τίθενται πλέον σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και αρχίζουν από όλα τα μέρη της κυψέλης που βρίσκονται να οδηγούνται προς την έξοδο της. Φτάνοντας εκεί αρχίζουν και αυτές να παίρνουν την συγκεκριμένη θέση με την κοιλιά ψηλά και το κεντρί έξω, πλην όμως δεν γνωρίζουν ακόμη ούτε την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουν για να επιτεθούν ούτε τον εχθρό τους. Περιμένουν την μέλισσα-φρουρό να τους υποδείξει το σημείο που πρέπει να επιτεθούν για να αναχαιτίσουν τον εισβολέα.
Το στάδιο του εκφοβισμού ή της πρώτης επίθεσης.
Η μέλισσα-φρουρός ερευνά για την πηγή των συγκεκριμένων ερεθισμάτων που δέχτηκε και τα οποία έγιναν αφορμή της όλης αναταραχής. Πρώτη αυτή απογειώνεται και επιτίθεται, πολλές φορές για εκφοβισμό ή για εντυπωσιασμό. Ό άνθρωπος που βλέπει την μέλισσα να πετά γύρω του με έντονο βουητό και πλησιάζοντας πολύ κοντά στο σώμα και στο πρόσωπο του προσπαθεί κουνώντας τα χέρια του να την αποφύγει. Ταυτόχρονα από τον φόβο του αρχίζει να παράγει χωρίς να το αντιλαμβάνεται από τους πόρους του σώματος του πολύ μικρές ποσότητες ιδρώτα που εξατμιζόμενος, λειτουργεί σαν φερομόνη. Αυτή η φερομόνη εξαγριώνει πιο πολύ την μέλισσα-φρουρό και τα πράγματα μπαίνουν στο τελευταίο στάδιο που είναι:
Το στάδιο της γενικής επίθεσης.
Η μέλισσα-φρουρός κάνει το σώμα της να αναπτύξει την ταχύτητα που πρέπει αφήνοντας την ανάλογη ποσότητα φερομόνης που θα οδηγήσει και άλλες μέλισσες στο σημείο εκείνο που αυτή τελικά επιτίθεται και καρφώνει το κεντρί της. Έτσι και γίνεται, όταν σε μια έκταση μιας παλάμης μας τσιμπάνε πολλές μέλισσες μαζί. Η επίθεση αυτή καθ αυτή γίνεται τις περισσότερες φορές στο τριχωτό της κεφαλής. Η μέλισσα που πρώτο επιτίθεται μπλέκει στα μαλλιά και προσπαθεί να φτάσει στο σημείο εκείνο που θα της επιτρέπει να καρφώσει το κεντρί της. Τραβά έντονα κάποιες τρίχες κάνοντας έντονο βόμβο με τα φτερά της και συνεχώς σπρώχνει την κοιλιά της για να κεντρίσει. Σ΄ αυτό το σημείο ο άνθρωπος τρομοκρατείται και πανικόβλητος αρχίζει και κάνει απότομες και βίαιες κινήσεις για να αφαιρέσει την μέλισσα από τα μαλλιά του, η αδρεναλίνη του είναι στα ΄΄κόκκινα΄΄ ή παραγωγή ιδρώτα αυξάνει κατακόρυφα, ο αέρας βοηθά στην εξάτμιση του (φερομόνες θηλαστικού είναι εχθρικές), αν είμαστε κοντά σε κυψέλη τότε σίγουρα θα δεχτούμε επίθεση και από άλλες μέλισσες.
Όλα τα παραπάνω στάδια μπορούμε να τα αποφύγουμε αν ενημερώσουμε τους ανθρώπους σωστά για το τι συμβαίνει με τις μέλισσες. Η άγνοια προκαλεί δέος, φόβο, οι μέλισσες δεν είναι εχθροί μας. Όλες οι ράτσες των Ευρωπαϊκών μελισσών είναι από την φύση τους ήμερες, δεν κεντρίζουν χωρίς λόγο, για να γίνει αυτό σίγουρα μεταβάλλονται κάποιες συνθήκες της ομαλής τους διαβίωσης. Οι μεταβολές αυτές μπορεί οφείλονται σε περιβαλλοντολογικούς παράγοντες που τις επηρεάζει άμεσα, η μεταβολή της θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύκτας, ή ένταση του φωτός, ή υγρασία της ατμόσφαιρας, η ατμοσφαιρική πίεση και το ηλεκτρικό δυναμικό της, το μαγνητικό και ηλεκτρικό πεδίο της τοποθεσίας. Άλλοι παράγοντες είναι η έλλειψη τροφής και νερού στην τοποθεσία που υπάρχουν μελίσσια κάνει τα μελίσσια επιθετικά. Ο συνωστισμός στην κυψέλη και η λεηλασία κάνουν τα μελίσσια επιθετικά. Επίσης τα ραντίσματα με φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα σε γειτονικές περιοχές και διπλανά κτήματα, κάνουν τα μελίσσια επιθετικά και πολύ επικίνδυνα. Ρόλο σπουδαίο στην επιθετικότητα ενός μελισσιού παίζει η κληρονομικότητα. Αυτό ο μελισσοκόμος το αντιλαμβάνεται και του αλλάζει γρήγορα βασίλισσα από άλλο ήσυχο μελίσσι.

Τοπική αντίδραση απο τσίμπημα μέλισσας.
-Μετά το τσίμπημα των μελισσών ή κάποιων άλλων εντόμων, μυρμήγκια, σφήκες κ.α. παρουσιάζονται κάποιες αντιδράσεις από το δηλητήριο που εισέρχεται στον οργανισμό μας. Οι αντιδράσεις αυτές ξεχωρίζουν γενικά σε δυο είδη. Σ΄ αυτό το άρθρο περιγράφουμε την τοπική αντίδραση.
-Η τοπική αντίδραση, χαρακτηρίζεται από τον πόνο, το πρήξιμο, το κοκκίνισμα την φαγούρα και το δερματικό κάψιμο στο δέρμα γύρω από την πληγή που μας έκανε το κεντρί της μέλισσας.
-Το πρήξιμο κάποιες φορές μπορεί να μην υπάρξει ή να διακοπή απότομα.
-Εάν τσιμπηθείτε πάνω στα δάκτυλα, το χέρι ίσως πρησθεί κάποιες φορές και πάνω από τον αγκώνα, αυτό δεν θα πρέπει να σας ανησυχήσει διότι το πρήξιμο στα τσιμπήματα είναι κοινό γνώρισμα.
-Ένα κανονικό πρήξιμο ενός κεντρίσματος μέλισσας ή σφήκας μπορεί να διαρκέσει 2-3 ημέρες, κατά τις ημέρες που το σημείο είναι πρησμένο, τόσο στο σημείο κεντρίσματος αλλά και γύρω-γύρω από την πληγή θα σας φαγουρίζει γλυκά και θα θέλετε να το ξύνεται, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
-Ωστόσο σε κάποιες αντιδράσεις υπάρχουν ενδείξεις πως στο σημείο ή σε άλλα μέρη και επί προσθέτως σε ολόκληρη την περιοχή στην οποία έγινε το τσίμπημα συμβαίνει να αρχίζει το πρήξιμο.
Παράδειγμα
-Εάν μια μέλισσα ή μια σφήκα ή άλλο έντομο σας τσιμπήσει στο αριστερό σας χέρι και το δεξί χέρι ή ο λαιμός σας αρχίζουν και πρήζονται, τότε αμέσως και απαραίτητα χρειάζεστε άμεση ιατρική φροντίδα.
-Η πλειονότητα των ατόμων που δέχονται κεντρίσματα μελισσών επειδή αντέχουνε τον πόνο και δεν ανησυχούν από τα πρηξίματα που τους συμβαίνουν παίρνουν τα συμπτώματα αυτά όχι πολύ στα σοβαρά και ανησυχούνε μόνον όταν το στόμα τους ή ο λάρυγγα τους καθώς και η αναπνευστική οδός φράζουνε.
-Πολλοί άνθρωποι σ΄ όλο τον κόσμο συνεχίζουν να πιστεύουν ότι αν υπάρχει μόνον το πρήξιμο δεν κινδυνεύουν, αυτοί βέβαια παίρνουν ρίσκο για την ζωή τους, όταν τους κεντρίζουν οι μέλισσες.
Πως ανακουφιζόμαστε
-Το πρήξιμο περιορίζεται καθώς και η φαγούρα του δέρματος εάν κάνουμε την χρήση μιας αντισταμινικής κρέμας ή φαρμάκου.
-Επάλειψη με ειδικά τοπικά διαλύματα κρεμών και λοσιόν βοηθούν και καταπραΰνουν τον πόνο στο σημείο του κεντρίσματος.
-Πολύ ευεργετικό για τον οργανισμό είναι η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων νερού.

Αλλεργικό σοκ
Είναι πιθανόν να έχετε αλλεργία στα τσιμπήματα των μελισσών. Όταν αυτό σας συμβεί τότε αμέσως και απαραίτητα χρειάζεστε ιατροφαρμακευτική φροντίδα, αλλά προσπαθήστε όσο μπορείτε να μην πανικοβληθείτε.
Ο πανικός μεγαλώνει την ένταση του αλλεργικού σοκ στον οργανισμό.
Το αλλεργικό σοκ μπορεί να εκδηλωθεί στον καθένα και να εμφανιστεί με τα παρακάτω συμπτώματα:
1. Σπυράκια ή φούσκες με υγρό τοπικά γύρω από την πληγή του κεντρίσματος ή ακόμη και σε όλο το σώμα.
2. Κράμπες στο στομάχι και κόμπος που ανεβοκατεβαίνει στο λαιμό.
3. Ναυτία, εμετό ή διάρροια.
4. Δυνατό πονοκέφαλο ή ζάλη ή ίλιγγος.
5. Κοντοανάσεμα ή φούσκωμα.
6. Πρήξιμο του λάρυγγα του λαιμού ή ακόμη και της γλώσσας.
7. Αιφνίδια μεγάλη ταραχή.
8. Πτώση της αρτηριακής πίεσης, εμφάνιση υπότασης.
9. Σε κάποια άτομα το αλλεργικό σοκ εκδηλώνεται σε ελάχιστα δευτερόλεπτα από το τσίμπημα της μέλισσας με έντονη φαγούρα στις μασχάλες, στις παλάμες των χεριών, στις πατούσες των ποδιών, στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, τον πρωκτό και συνεχίζει σε ολόκληρο το σώμα.
-Πριν διαπιστωθεί ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα και αναζητείστε επειγόντως ιατρική βοήθεια και φροντίδα άμεση ανεύρεση και ταχεία αφαίρεση του κεντριού από το δέρμα μας.
-Τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να αρχίσουν αμέσως με το κέντρισμα της μέλισσας ή μετά παρέλευση 30-40 λεπτών και να διαρκέσει για ώρες. Η ανικανότητα για αναπνοή ή η αναφυλαξία εμφανίζονται αμέσως μετά το τσίμπημα.
-Τα άτομα που γνωρίζουν ότι είναι αλλεργικά στα τσιμπήματα των διαφόρων εντόμων, φέρουν μαζί τους μια ένεση σε κανονική σύριγγα με αδρεναλίνη (επινεφρίνη), λέγεται επινεφρίνη διότι παράγεται στα επινεφρίδια του σώματος μας.
-Υπάρχει μια ένεση ειδική για τους αλλεργικούς που πρέπει να την έχουν πάντα κοντά τους τα ευαίσθητα άτομα, λέγεται (EPI-PEN), δίδεται κατόπιν συνταγής από αλλεργιολόγο ή παθολόγο ιατρό. Στο κουτί που περιέχει την ειδική αυτή σύριγγα περιγράφονται λεπτομερώς και οι οδηγίες χρήσεως της. Η έγχυση της αδρεναλίνης στο σώμα από την παραπάνω ένεση ή η λήψη αντιησταμινικών χαπιών ή κορτιζόνης δεν θα πρέπει να μας εφησυχάζουν, οπωσδήποτε άμεση μετάβαση στο πλησιέστερο Κέντρο Υγείας ή Νοσοκομείο.
-Ο κάθε μελισσοκόμος επιβάλλεται να έχει κάθε φορά που πάει στα μελίσσια του μια μικρή συλλογή από βαμβάκι, οινόπνευμα, αντιησταμινική αλοιφή, κάποια κορτιζονούχα χάπια ειδικά για αλλεργικούς και αν είναι δυνατόν να προμηθευτεί και την παραπάνω ένεση ακόμη καλύτερα. Βέβαια πρέπει να τα έχει μέσα σε ένα ειδικό πλαστικό τσαντάκι μαζί με παγοκύστες, γιατί από την πολύ ζέστη στο αυτοκίνητο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες τα φάρμακα αλλοιώνονται.

ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΠΟΛΗ- ORGANIC PROPOLIS

Γράφει: Άνθιμος Σιγκούδης, Γεωπόνος-Μελισσοκόμος, Κιν.: 69 37-47 53 57

Η ΠΡΟΠΟΛΗ
Γενικά.
Η Πρόπολη είναι ένα από τα πλέον καλά τεκμηριωμένα προϊόντα της μέλισσας που με τις ιδιότητες της συντελεί στην διατήρηση της γενικής υγείας μέσα στην κυψέλη. Επικαλύπτει τα πάντα από τα κελιά μέχρι και ολόκληρο το εσωτερικό της κυψέλης.
Η Πρόπολη είναι μια ρητινώδης ουσία την οποία συλλέγουν οι μέλισσες από τις άκρες των τρυφερών φύλων, των μπουμπουκιών, των νέων οφθαλμών, νωρίς την άνοιξη από λεύκες, καστανιές, φουντουκιές, τα κωνοφόρα πεύκο και τούγια, το καλοκαίρι από βελανιδιές, σκλήθρα, το φθινόπωρο συλλέγουν από σουσούρα και κουμαριά (Φώτο) περιορισμένο βέβαια αριθμό φυτών σε σχέση με αυτά που χρησιμοποιούν για νέκταρ και γύρη. Όταν οι κύριες πηγές εξαντλούνται μαζεύουν πρόπολη από δευτερεύοντα φυτά. Με την πρόπολη αποστειρώνουν την κυψέλη και προφυλάσσονται από κάθε μολυσματική ασθένεια. Επιπλέον την χρησιμοποιούν σαν οικοδομικό υλικό μέσα στην κυψέλη ΄΄σοβατίζοντας΄΄ τις χαραμάδες, τρύπες από ρόζους, σχισμές, το φθινόπωρο μικραίνουν την είσοδο εναποθέτοντας πρόπολη σαν τσιμέντο, και σχεδόν όλο το χρόνο ΄΄λουστράρουν΄΄ τα άδεια κελιά προετοιμάζοντας τα έτσι για να γεννήσει η βασίλισσα.
Χαρακτηριστικά.
Η Πρόπολη περιέχει περίπου 55% ρητίνες και βάλσαμα, 30% κερί, 10% αιθέρια έλαια και 5% γύρη, ένζυμα και διάφορες άλλες ουσίες. Είναι πλούσια σε αμινοξέα, μικροποσότητες ιχνοστοιχείων εμπεριέχει επίσης πολλές βιταμίνες συμπεριλαμβανομένων, βιοφλαβίνες, βιταμίνη Β3 και βιταμίνη Κ, όλα τα παραπάνω περιέχουν περίπου 200 διαφορετικά συστατικά που δίνουν στην πρόπολη αντιβακτηριδιακή δύναμη. Σε περιπτώσεις που απαιτείται για το μελίσσι περισσότερη πρόπολη χρησιμοποιούν στο μείγμα πιο πολύ κερί και γύρη (κατώτερη ποιότητα)
Ανάλογα με την φυτική της προέλευση αλλά και την περιεκτικότητα της σε γύρη, κερί ή ρητινώδεις ουσίες, παρουσιάζει και μεγάλο χρωματικό φάσμα που αρχίζει από σκούρο πράσινο μέχρι ανοικτό κίτρινο χωρίς να παραλείπουμε τις μίξεις τους με όλες τις αποχρώσεις του καφέ. Το σημείο τήξεως της είναι γύρω στους 65ο C. Έχει πολύ ευχάριστη μυρουδιά, μυρίζει σαν θυμίαμα, βανίλια, κερί με μέλι, κλπ, σ’ αυτό συντελούν τα αιθέρια έλαια που περιέχει.
Ονομασία.
Το όνομα Πρόπολη το δώσανε οι αρχαίοι Έλληνες μελισσοκόμοι αντιλαμβανόμενοι ότι μεταξύ της δικής τους κοινωνίας, πόλης-κράτους και της κοινωνίας πόλης-κυψέλης που ήταν όμοιες, υπήρχαν οι ίδιες ανάγκες προστασίας από τον κίνδυνο των ξαφνικών επιθέσεων των εχθρών τους. Οι μεν άνθρωποι από εχθρικές πόλεις–κράτη, οι δε μέλισσες από τις εχθρικές σφήκες, νυκτόβιες πεταλούδες, ποντίκια, κ.α. Οι άνθρωποι προφυλάσσανε τις πόλεις τους κατασκευάζοντας σαν αντίσταση, ψηλά και γερά πέτρινα τοίχοι. Έξω από τα τοίχοι έκαναν πρώτα τα Προ-χώματα(τάφρους) μετά μία είσοδο-έξοδο που οδηγούσε στο εσωτερικό της πόλης-κράτος την ονόμαζαν Προ-πύλαια και κατόπιν τα Προ-πύργια που τα επάνδρωναν οι Προ-φυλακές(ομάδες πολεμιστών).
Παρατηρήσανε με προσοχή ότι ακριβώς το ίδιο συνέβαινε και με τις μέλισσες, κατασκεύαζαν σαν πρώτη αντίσταση ένα τοίχος από μία καφέ ουσία που μόνον αυτές μπορούσαν να το διαπεράσουν εύκολα, οι τρύπες-δίοδοι(Προ-πύλαια) που άφηναν δεν χωρούσαν να τις περάσουν οι ογκωδέστεροι εχθροί τους. Βλέποντες οι αρχαίοι, αυτή την καφέ ουσία τοποθετημένη από τις μέλισσες στο συγκεκριμένο σημείο, δηλαδή στην είσοδο της κυψέλης(Προ-πύλαια) και αφού δεν είχε ονομασία την βαφτίσανε δίνοντας της το όνομα Πρό-πόλη, εννοώντας την αμυντική ιδιότητα της, που σημαίνει εμπρός(προ) από την κοινωνία-πόλη(πόλη) της κυψέλης.
Σήμερα μεταφράζοντας βέβαια και τις ουσιαστικές εργασίες και ιδιότητες που έχει η καφέ αυτή ουσία στην κοινωνία–πόλη της κυψέλης, δηλαδή, προ-κάλυψη απέναντι στους εχθρούς, προ-φύλαξη από έντονα χειμωνιάτικα καιρικά φαινόμενα και προ-στασία του πληθυσμού από βακτήρια διάφορους μικροοργανισμούς κλπ. συμφωνούμε πως με πολύ σοφία αλλά και σωστά δόθηκε αυτή η ονομασία στην Πρόπολη, η οποία ισχύει και διεθνώς ως Propolis.
Προστασία της κυψέλης.
Η δράση της έχει πολύ μεγάλο φάσμα, από μικροβιοκτόνο δράση μέχρι την κατασκευή γεφυρών μεταξύ των πλαισίων και από το γυάλισμα των κελιών μέχρι το εσωτερικό σοβάτισμα της κυψέλης. Κατά καιρούς οι μελισσοκόμοι την είπαν επίσης κόλα, τσιμέντο, σοβά, βερνίκι, λούστρο και άλλες ονομασίες οικοδομικών υλικών λόγω των πολλαπλών ιδιοτήτων της και σίγουρα αν δούμε αναλυτικά την κάθε ιδιότητα θα αντιληφθούμε πως: Η κόλα, αυτή η ενοχλητική ουσία που συγκολλά τα πλαίσια με την κυψέλη αλλά και μεταξύ τους, αυτή η κόλα που κολλάει στα χέρια μας κατά τις επιθεωρήσεις των μελισσιών μας και κάποιες φορές κολλά και στα ρούχα μας αυτή η κόλλα είναι η θαυματουργή Πρόπολη. Το τσιμέντο για το κλείσιμο των ανοιγμάτων των εισόδων των κυψελών είναι η αξεπέραστη πρόπολη. Οι γέφυρες μεταξύ των πλαισίων ή τα σκαλιά που κάνουν για να ανεβαίνουν εύκολα οι μέλισσες από τον πάτο της γονοφωλιάς στα πλαίσια αλλά και από τους κηρηθροφορείς της γονοφωλιάς στον μελιτοθάλαμο είναι η πρόπολη. Κάθε ξένο αντικείμενο η σώμα που θα βρεθεί μέσα στην κυψέλη και δεν μπορεί να μετακινηθεί από τις μέλισσες, επί τόπου καλύπτεται απ’ άκρο σε άκρο με την βακτηριοστατική πρόπολη. Το ότι περνούν όλα τα κελιά μετά το καθάρισμά τους και πριν από την γέννα της βασίλισσας με ένα λεπτό στρώμα Πρόπολης εξασφαλίζει την υγιεινή ανάπτυξη του αυγού και της προνύμφης σε πραγματικά τέλεια αποστειρωμένο περιβάλλον. Σε πειράματα που έγιναν με πρόπολη σε εργαστήρια αποδείχθηκε η αντιμικροβιακή και μυκητοκτόνο δράση της πρόπολης αφού σε σύνολο 29 ειδών βακτηρίων ανέστειλε τη δράση των 25 ακόμη και αυτό της Αμερικάνικης Σηψηγονίας του Γόνου (ΑΣΓ), ακόμη σε 39 είδη μυκήτων σταμάτησε την ανάπτυξη σε 20 είδη.
Ποιότητα και Συλλογή.
Παράγοντες που επηρεάζουν την ποιότητα της Πρόπολης είναι διάφοροι, η πρόσμιξη της με ξένες ουσίες, μεγαλύτερη ποσότητα γύρης και κεριού στην σύνθεσή της, ο χρόνος και ο τρόπος αποθήκευσης, οι μη ενδεδειγμένοι τρόποι συλλογής της και η φυτική της προέλευση είναι μερικοί παράγοντες που μπορούν να υποβαθμίσουν την ποιότητα της.
Αντίθετα η πρόπολη που συλλέγεται από μελίσσια νομαδικής μελισσοκομίας επειδή έχει μαζευτεί από περισσότερα φυτά είναι καλής ποιότητας και παρουσιάζει μεγαλύτερο φάσμα αντιμικροβιακής δράσης την προτιμάμε περισσότερο, το ίδιο και την πρόπολη που συλλέγουμε από μελισσοκομεία σε ορεινές τοποθεσίες. Η πρόπολη με έντονη μυρωδιά, περιέχει περισσότερα αιθέρια έλαια, βάλσαμα και ρητίνες, αυτή η πρόπολη θεωρείται καλής ποιότητας. Στα διάφορα εργαστήρια ελέγχεται η καθαρότητα και η ποιότητα της από το πόσο γρήγορα οξειδώνεται. Η γρήγορη οξείδωση σημαίνει και καλής ποιότητας πρόπολη.
Την μαζεύουμε από τις άκρες των πλαισίων, από τα υφάσματα που βάζουμε για ξεχειμώνιασμα, την βρίσκουμε επίσης να φράσσει την είσοδο της κυψέλης, από τις ταΐστρες τύπου πιάτου, πλαστικά διαφράγματα με γρίλιες, εσωτερικό καπάκι με σήτα, αφαίρεση ενός πλαισίου και αραίωση των υπολοίπων, αλλά και από ειδικές πλαστικές και μεταλλικές σήτες που τις βάζουμε για συλλογή πρόπολης πάνω από τους κηρηθροφορείς. Η πρόπολη αφαιρείται όταν το ύφασμα ή την σήτα την βάλουμε για λίγη ώρα στην κατάψυξη, τότε θρυμματίζεται και συλλέγεται εύκολα. Μπορούμε να συλλέξουμε γύρω στα 250 γραμμάρια περίπου το χρόνο ανά κυψέλη. Η κατάψυξη υποβαθμίζει την ποιότητα της διότι εύκολα χάνεται η μυρωδιά της. Η πρόπολης είναι σταθερό υλικό κατάλληλο για μακροχρόνια εναποθήκευση χωρίς ιδιαίτερα μεγάλες αλλοιώσεις, θα πρέπει να αποθηκεύεται σε δοχεία αεροστεγώς κλειστά, σε θερμοκρασίες κάτω από 10ο C, σε σκοτεινό μέρος, και μακριά από ζέστη. Μέχρι 1 χρόνο δεν έχουμε καμία μεταβολή στην μικροβιοκτόνο δράση της. Τα προϊόντα που παράγονται από την επεξεργασία της μπορούμε να τα αποθηκεύσουμε για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα.
Πρόπολη και Άνθρωπος.
Ο Ιπποκράτης ο πατέρας της ιατρικής έδινε την πρόπολη με συνταγή εκείνη την εποχή για να βοηθήσει στην ίαση εξωτερικών και εσωτερικών πληγών όπως είναι το έλκος.
Η Πρόπολη είναι από τα πλέον τεκμηριωμένα προϊόντα της μέλισσας που έχουν πολύ καλά αποτελέσματα σε διάφορες παθήσεις του ανθρώπινου οργανισμού. Η πρόπολη λέγεται επίσης σε πολλά κράτη ανά τον κόσμο και ως η Ρώσικη πενικιλίνη. Σε ολόκληρη την παλαιά Σοβιετική Ένωση έγιναν πολλές επιστημονικές μελέτες και αναλύσεις και αναγνωρίσθηκε σαν ένα καθ’ ολοκληρίαν αντιβιοτικό της φύσης. Η πρόπολη αποδείχθηκε πολύ δραστική τόσο εναντίων των ιών της πολιομυελίτιδας αλλά και του έρπητα, της κυστώδους στοματίτιδας και της αδενίτιδας. Πρόσφατα στην Κούβα δημιουργήθηκε ένα πολλών εκατομμυρίων ευρώ ερευνητικό κέντρο, που ειδικεύεται σε καθαρά επιστημονικές μελέτες και έρευνες για όλα τα προϊόντα της κυψέλης σε σχέση με τον ανθρώπινο οργανισμό.
Η πρόπολη είναι περισσότερο αποτελεσματική από την πενικιλίνη και από πλειάδα των σύγχρονων αντιβιοτικών καθώς βακτήρια και μικρόβια δεν μπορούν να αντέξουν στην δράση της. Αυτό είναι κλινικά αποδεδειγμένο και επαληθεύσιμο με την εφαρμογή της πρόπολης σε περίπου 16.000 καταγραμμένες διαφορετικές περιπτώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο Δανός επιστήμονας Dr. K. Lund Aagaard εξειδικευμένος και με μεγάλη εμπειρία σε θέματα που αφορούν την πρόπολη λέει: ...Το πλήρες ερευνητικό πρόγραμμα έχει μοναδική του επιδίωξη, να αποκομίσουμε επί πλέον γνώσεις για την μεγαλύτερη δραστικότητα της Πρόπολης. Οι αριθμοί θεραπείας είναι σχετικοί διότι αυτοί οι ίδιοι και ο αριθμός των ανθρώπων που χρησιμοποιούν την πρόπολη αυξάνονται συνεχώς.
Apitherapy (Μελισσοθεραπεία) λέγεται η νέα επιστήμη που έχει αναπτυχθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδά, Ισραήλ, Γαλλία και άλλα κράτη που βασίζεται στην θεραπεία πολλών νόσων από τα προϊόντα που παράγει η μέλισσα. Τα παρακάτω αναγραφόμενα βασίζονται πάνω, στις θεραπευτικές ιδιότητες της Πρόπολης, σε πρακτικές που βρήκανε εφαρμογή, σε επιστημονικές έρευνες, μελέτες και δημοσιεύσεις για την ίαση και αντιμετώπιση μεγάλου αριθμού ασθενειών.
Παθήσεις και φλεγμονές των ματιών.
Λοιμώξεις της στοματικής κοιλότητας, δοντιών, αναπνευστικού, χρόνιας πνευμονίας και άσθμα.
Φαρυγγίτιδα, ωτίτιδα και μέση ωτίτιδα.
Έλκος στομάχου, προστάτη, παγκρεατίτιδα.
Γυναικολογικές παθήσεις.
Μυκητιάσεις και ιώσεις.
Είναι γνωστό πως εκχύλισμα πρόπολης 30% με αλκοόλη κάνει καλό για την θεραπεία εκζεμάτων και δερματικών παθήσεων.
Η πρόπολη χρησιμοποιείται σε πολλούς άλλες περιπτώσεις, στην βιομηχανία αρωματοποιίας και καλλυντικών κάνοντας αρώματα, σαπούνια και σαμπουάν πρόπολης. Στη διατήρηση των τροφίμων και των φρούτων, μήλων, πορτοκαλιών, κ.α. η οποία πετυχαίνεται με το πέρασμα τους από λουτρά πρόπολης για την διατήρηση της φρεσκάδας τους για 10πλάσιο χρόνο παραπάνω από το συνηθισμένο(τα γυαλισμένα ή κερωμένα), επίσης και σε πολλά άλλα τρόφιμα κατεψυγμένα ψάρια και κρέατα. Στην ιατρική έχει εφαρμογές σαν αντιβιοτικό, αντισηπτικό, αναισθητικό, βακτηριοστατικό, μυκητοκτόνο, κ.α. Στην κτηνιατρική για την επούλωση πληγών και τραυμάτων σε οικιακά και γεωργικά ζώα αφού προκαλεί την ταχεία ανάπλαση των ιστών.
Μορφές διάθεσης.
Ακατέργαστη σαν τσίχλα: Μασάμε ένα κομμάτι πρόπολης μέγεθος στραγαλιού μέχρι να διαλυθεί στο στόμα μας, κατόπιν το καταπίνουμε. Μόλις θα αρχίσουμε να μασάμε και αναμειχθεί η πρόπολη με το σάλιο θα μας κάψει λίγο, αυτό σημαίνει ότι η πρόπολη είναι καλή, παίρνουμε την πρόπολη 3 φορές την ημέρα πάντα πριν από φαγητό. Είναι ιδανική για έλκη ή πληγές στο λαιμό, επίσης για τα ούλα που ματώνουν και δόντια που πέφτουν
Σκόνη : Για τα κρυολογήματα, μισό κουταλάκι του γλυκού σκόνη πρόπολης 3 φορές την ημέρα 2 ώρες πριν από φαγητό. Για τα παιδιά από 10 ετών και πάνω μισό κουτάκι δυο φορές την ημέρα.
Πούδρα : Μετατρέπουμε την σκόνη σε πούδρα με πιο πολύ κοπάνισμα σε γουδί και κατόπιν την απλώνουμε στην πληγή, γδάρσιμο, γενικά για εξωτερική χρήση και επιδένουμε με καθαρή γάζα, κάνουμε καθημερινή αλλαγή.
Βάμμα : Σαν βάμμα η πρόπολη είναι μία θαυμάσια επιλογή απολύμανσης και προστασίας για πληγές από κοψίματα, γδαρσίματα και γρατσουνιές.
Πάστα : Η ανάμιξη 20 γραμμαρίων σκόνης πρόπολης με 100 γραμμάρια μέλι, κάνουμε πάστα πρόπολης 20% και λαμβάνουμε για το έλκος 2 -3 κουταλάκια ημερησίως 2 ώρες πριν το φαγητό.
Αλοιφή : είναι ιδανική διότι είναι αντιβακτηριδιακή και έχει μυκητοκτόνες ιδιότητες.
Οδοντόπαστα :Θεραπεύει τα πρησμένα ούλα καθώς και έλκη στην στοματική κοιλότητα.
Αλλεργία : Η πρόπολη έχει αντιαλλεργικές ιδιότητες, αυτό είναι διαπιστωμένο. Επειδή όμως σίγουρα υπάρχουν άτομα με κάποια ευαισθησία στην πρόπολη, περίπου πέντε στα χίλια, θα πρέπει πάντα να γίνεται ένα τεστ μασώντας την πρώτη ημέρα 2-3 στραγάλια πρόπολης, για 1 ώρα το καθένα πριν το φαγητό. Μετά μπορούμε να τα φτύσουμε, καλό θα μας κάνει αν τα καταπιούμε. Τα άτομα που είναι αλλεργικά στην γύρη και στο τσίμπημα των μελισσών πιστεύεται ότι είναι αλλεργικά και στην πρόπολη γι αυτό τον λόγο αυτά τα άτομα θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά στην πρώτη επαφή τους με την πρόπολη.