COCA COLA ZERO

Έκανα μια "έρευνα" και έτσι σύμφωνα με την Wikipedia η Coca Cola Zero περιέχει:

- Ανθρακούχο νερό, δηλαδή νερό που περιέχει διαλυμένο διοξείδιο του άνθρακα (CO2). Τα ανθρακούχα μεταλλικά νερά διαλύουν το σμάλτο των δοντιών πιο έντονα από ότι τα «συνηθισμένα» πόσιμα νερά όμως σε πολύ μικρότερο βαθμό από ότι τα ανθρακούχα αναψυκτικά (100 φορές λιγότερο). Η απομάκρυνση του διοξειδίου του άνθρακα από τα ανθρακούχα μεταλλικά νερά μειώνει την ικανότητα διάβρωσης τους αλλά επειδή γενικώς τα επίπεδα είναι χαμηλά ούτως ή άλλως δεν θεωρείται ότι υπάρχει κίνδυνος διάβρωσης του σμάλτου των δοντιών. Η κατανάλωση ανθρακούχων ποτών έχει συνδεθεί, από μελέτες, με αύξηση του κινδύνου σπασίματος των κοκάλων όμως η συνολική επίδραση των συστατικών τους στην οικονομία ασβεστίου είναι αμελητέα. Έτσι οι επιπτώσεις που έχει η κατανάλωση ανθρακούχων ποτών στον σκελετό οφείλεται κυρίως στην μείωση πρόσληψης γάλακτος ή αντικατάστασής του με αυτά.

- Καραμελόχρωμα ή συνηθέστερα καραμελόχρωμα Ε150d (Class IV) το οποίο ουσιαστικά είναι καραμέλα δηλαδή ζάχαρη (ή οποιοσδήποτε άλλος υδατάνθρακας αλλά συνήθως χρησιμοποιούνται δεξτρόζες - δηλαδή υδρολυμένο άμυλό - ή σιρόπι αμύλου από καλαμπόκι που περιέχει κυρίως γλυκόζη) που έχει θερμανθεί ελεγχόμενα παρουσία οξέων ή αλκάλεων και άλλων ουσιών όπως θειωδών αλάτων ή και αμμωνιακών αλάτων. Χρησιμοποιείται ως χρωστική στα τρόφιμα και το χρώμα που δίνει είναι σκούρο καφέ ή μαύρο. Επίσης λόγω της κολλοειδούς φύσης του μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γαλακτοματοποιητής* σε αναψυκτικά.

* Οι γαλακτοματοποιητές είναι ουσίες που σταθεροποιούν γαλακτώματα, δηλαδή μίγματα δύο ή παραπάνω μη αναμίξιμων υγρών όπως για παράδειγμα το ελαιόλαδο και το νερό. Ένα τέτοιο τρόφιμο είναι η μαγιονέζα που είναι γαλάκτωμα ελαίου σε νερό και το οποίο σταθεροποιείται με λεκιθίνη του κρόκου του αυγού.

Η IPCS (International Programme on Chemical Safety) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η καραμέλα που παρασκευάζεται βιομηχανικά/εμπορικά έχει τις ίδιες τοξικολογικές ιδιότητες με την καραμέλα που παράγεται θερμαίνοντας απλή σουκρόζη (ζάχαρη) εκτός από αυτές στις οποίες χρησιμοποιείται και αμμώνιο (Class III και Class IV). Παρόλες τις φήμες που κατακλύζουν τον κόσμο και θέλουν την καραμέλα να είναι τοξική ή καρκινογόνος ουσία, η IPCS σε μελέτες που έκανε πάνω σε καρκινογενέσεις και μεταλλάξεις δεν βρήκε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει κάτι τέτοιο. Η IPCS έθεσε ως την αποδεκτή ημερήσια δόση του Class I και II καραμελοχρώματος τον ορισμό «μη περιορισμένη» («not limited») ενώ των Class III και Class IV από 0-200 mg/kg σωματικού βάρους. Η Food and Drug Administration των Η.Π.Α. αναγνωρίζει γενικώς το καραμελόχρωμα ασφαλές.

- Ακεσουλφαμικό κάλιο το οποίο είναι μια τεχνητή γλυκαντική ουσία χωρίς θερμιδική αξία και είναι γνωστό ως Ακεσουλφαμικό K, Ace K, Sunett ή Sweet One. Στην ευρωπαϊκή ένωση είναι γνωστό και ως Ε950. Είναι 180-200 φορές γλυκύτερη από την επιτραπέζια ζάχαρη, περίπου τόσο γλυκιά όσο η ασπαρτάμη και κατά το μισό περίπου γλυκιά από την σακχαρίνη. Αφήνει μια ελαφριά πικρή γεύση, όπως η σακχαρίνη, ιδιαίτερα σε υψηλές συγκεντρώσεις. Συνήθως αναμιγνύεται με άλλες γλυκαντικές ουσίες όπως η ασπαρτάμη έτσι ώστε η κάθε γλυκαντική ουσία να επικαλύπτει την επίγευση που αφήνει η άλλη και για να έχουν ένα συνεργιστικό αποτέλεσμα έτσι ώστε το τελικό μίγμα να είναι γλυκύτερο από τις ουσίες (αν αυτές καταναλώνονταν ξεχωριστά).

Όλες οι γλυκαντικές ουσίες που είναι γλυκύτερες από τη ζάχαρη όπως η ασπαρτάμη, η σακχαρίνη, η stevia, το ακεσουλφαμικό κάλιο κλπ μελετώνται ακόμα γιατί δεν υπάρχει ξεκάθαρο αποτέλεσμα από τις έρευνες που έχουν γίνει ως τώρα για το πόσο ασφαλείς είναι. Οι επικριτές της χρησιμοποίησης του acesulfame καλίου ως γλυκαντική ουσία πιστεύουν ότι δεν έχει μελετηθεί αρκετά και πιθανόν να είναι καρκινογόνος.

- Ασπαρτάμη που είναι επίσης μια τεχνητή γλυκαντική ουσία γνωστή στην ευρωπαϊκή ένωση ως Ε951. Είναι περίπου 200 φορές πιο γλυκιά από την ζάχαρη και έχει χαμηλότερη ενεργειακή αξία από αυτήν. Παρόλο που η ασπαρτάμη έχει μια θερμιδική αξία 4 kcal / g, η ποσότητα της ασπαρτάμης που χρειάζεται για να δώσει μια γλυκιά γεύση είναι τόσο μικρή που η θερμιδική συμβολή της είναι αμελητέα. Αυτός ο λόγος την κάνει τόσο δημοφιλή για αυτούς που θέλουν να αποφύγουν τις θερμίδες της κοινής ζάχαρης. Η γεύση της ασπαρτάμης δεν είναι ίδια με αυτή της ζάχαρης. Αργεί να «εμφανιστεί» στην γλώσσα και διαρκεί περισσότερο. Σε πολλούς καταναλωτές δεν αρέσει αυτό.

Κατά την κατάποση η ασπαρτάμη διασπάται σε διάφορες επιμέρους χημικές ουσίες όπως το ασπαρτικό οξύ, η φαινυλαλανίνη και η μεθανόλη ενώ περαιτέρω διάσπαση δίνει προϊόντα όπως η φορμαλδεϊδη και το φορμικό οξύ. Υπάρχει μια διαμάχη μεταξύ της αμερικανικής FDA και της ευρωπαϊκής FSA για τον ρυθμό με τον οποίο γίνονται αυτές οι διασπάσεις και για τις επιπτώσεις που έχουν στους καταναλωτές προϊόντων που περιέχουν ασπαρτάμη. Μερικές μελέτες προτείνουν περαιτέρω έρευνα για την συσχέτιση της ασπαρτάμης με πονοκεφάλους, όγκους στον εγκέφαλο, εγκεφαλικά τραύματα και λέμφωμα. Αυτά τα στοιχεία σε συνδυασμό με πιθανά συμφέροντα στην διαδικασία έγκρισης, έχουν προκαλέσει την έντονη αντίδραση ακτιβιστών που πιστεύουν ότι η ασπαρτάμη κρύβει πολλούς κινδύνους.

Το απαραίτητο αμινοξύ* φαινυλαλανίνη είναι θανατηφόρο για αυτούς που έχουν γεννηθεί με φαινυλκαιτονουρία, μια σπάνια κληρονομική ασθένεια που εμποδίζει το απαραίτητο αμινοξύ φαινυλαλανίνη να μετατραπεί κανονικά στο αμινοξύ τυροσίνη και τελικώς να μεταβολιστεί. Έτσι επειδή όσοι έχουν αυτή την ασθένεια πρέπει να θεωρούν την ασπαρτάμη ως πρόσθετη πηγή φαινυλαλανίνης, τα τρόφιμα που πωλούνται στις Η.Π.Α. και περιέχουν ασπαρτάμη θα πρέπει να αναφέρουν πάνω στη συσκευασία «περιέχει φαινυλαλανίνη».

* Απαραίτητα αμινοξέα είναι αυτά που δεν μπορεί να συνθέσει μόνος του ο ανθρώπινος οργανισμός και πρέπει να τα προσλάβει μέσω τροφής.

- Καφεΐνη

- Φωσφορικό οξύ που είναι επίσης γνωστό και ως ορθοφωσφορικό οξύ, φωσφορικό (V) οξύ ή Ε338 και το οποίο είναι ένα ανόργανο οξύ (H3PO4). Τα μόρια του ορθοφωσφορικού οξέος μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους έτσι ώστε να σχηματίσουν μια ποικιλία ενώσεων που είναι γενικώς γνωστές ως φωσφορικά οξέα. Ο όρος «φωσφορικό οξύ» μπορεί επίσης να αναφέρεται σε μια χημική ένωση που αποτελείται από φωσφορικά οξέα, συνήθως κυρίως από φωσφορικό οξύ.

Χρησιμοποιείται σε τρόφιμα και ποτά (αναψυκτικά) για να αυξήσει την οξύτητά τους (να χαμηλώσει το pH) χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν έντονες διαμάχες για το αν είναι επιβλαβές ή όχι. Παρέχει στο προϊόν μια μεταλλική / αψιά γεύση και επειδή παράγεται μαζικά στη χημική βιομηχανία μπορεί να βρεθεί σε πολύ χαμηλές τιμές και πολύ μεγάλες ποσότητες.

Πιστεύεται ότι το φωσφορικό οξύ είναι υπεύθυνο για την μείωση της πυκνότητας των οστών. Για παράδειγμα μια μελέτη στην οποία έγινε μέτρηση της απορρόφησης ακτίνων Χ διπλής ενέργειας (dual-energy X-ray absorptiometry) παρέχει αρκετές λογικές αποδείξεις για να υποστηρίξει την θεωρία που θέλει την cola να προκαλεί μείωση της πυκνότητας των οστών. Αυτή η μελέτη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Clinical Nutrition. Μελετήθηκαν 1672 γυναίκες και 1148 άντρες από το 1996 έως το 2001. Συλλέχτηκαν διαιτητικές πληροφορίες μέσω ερωτηματολογίων που περιείχαν συγκεκριμένες ερωτήσεις για τον αριθμό μερίδων cola και άλλων ανθρακούχων αναψυκτικών ενώ υπήρχε και διαφοροποίηση μεταξύ κανονικών, χωρίς καφεΐνη και διαιτητικών ποτών. Το αποτέλεσμα της έρευνας λοιπόν είναι σημαντικές στατιστικές αποδείξεις σύμφωνα με τις οποίες οι γυναίκες οι οποίες καταναλώνουν προϊόντα cola καθημερινώς έχουν χαμηλότερη πυκνότητα οστών.

Από την άλλη μεριά μια έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από την Pepsi έδειξε ότι μια χαμηλή πρόσληψη φωσφόρου οδηγεί σε χαμηλότερη πυκνότητα οστών. Η έρευνα αυτή δεν ελέγχει την επίδραση του φωσφορικού οξέος, το οποίο δεσμεύει το μαγνήσιο και το ασβέστιο κατά την διάρκεια της χώνεψης σχηματίζοντας άλατα που δεν είναι απορροφήσιμα, αλλά μελετά γενικώς την πρόσληψη φωσφόρου. Μια άλλη μελέτη στην οποία συμμετείχαν 30 γυναίκες για μια εβδομάδα, έδειξε ότι το φωσφορικό οξύ σε προϊόντα cola δεν έχει κάποια αντίστοιχη επίπτωση. Οι επιστήμονες που διεξήγαγαν την έρευνα αυτή δηλώνουν ότι η παρουσίαση προβλημάτων στον σκελετό εξαιτίας της κατανάλωσης ανθρακούχων ποτών οφείλεται κυρίως στην αντικατάσταση του γάλακτος με αυτά.

Το φωσφορικό οξύ μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί:
- για να αφαιρέσει την σκουριά από σκουριασμένο σίδηρο, μεταλλικά εργαλεία ή επιφάνειες.
- στην οδοντιατρική και ορθοδοντική ως ένα χαρακτικό διάλυμα για να καθαρίζει και να τραχύνει τις επιφάνειες των δοντιών.
- σαν καθαριστικό που χρησιμοποιείται από κατασκευαστικές εταιρίες για την απομάκρυνση ορυκτών που έχουν κατακαθίσει, τσιμεντένιων κηλίδων και λεκέδες σκληρού νερού.
- σε άλλες διάφορες χημικές διεργασίες.

- Βενζοϊκό κάλιο το οποίο είναι άλας του καλίου με το βενζοϊκό οξύ και είναι ένα συντηρητικό τροφίμων που παρεμποδίζει την ανάπτυξη μούχλας, ζυμών και ορισμένων βακτηρίων. Δρα καλύτερα σε χαμηλό pH (<4.5) όπου και υπάρχει ως βενζοϊκό οξύ. Όξινα τρόφιμα και ποτά όπως φρουτοχυμοί (περιέχουν κιτρικό οξύ), ανθρακούχα ποτά (περιέχουν ανθρακικό οξύ), αναψυκτικά (περιέχουν φωσφορικό οξύ) και τουρσιά (περιέχουν ξύδι) συντηρούνται με βενζοϊκό κάλιο. Είναι νόμιμο στις περισσότερες χώρες (Καναδάς, Η.Π.Α. και Ευρωπαϊκή ένωση) και είναι γνωστό ως Ε212. Στην ευρωπαϊκή ένωση δεν συστήνεται η κατανάλωσή του από παιδιά.

Σε συνδυασμό με το ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C) το βενζοϊκό κάλιο και βενζοϊκό νάτριο μπορούν να σχηματίσουν βενζίνη που είναι γνωστό ότι είναι μια καρκινογόνος ουσία. Η θερμότητα, το φως και η διάρκεια ζωής επηρεάζουν τον ρυθμό με τον οποίο σχηματίζεται η βενζίνη. Η Food and Drug Administration (FDA) διεξάγει αυτό τον καιρό (από τον Μάρτιο του 2006) πειράματα όμως η Environmental Working Group καλεί την FDA να δημοσιεύσει όλα τα τεστ που έχει κάνει ως τώρα και να ασκήσει την δύναμη και εξουσία που έχει για να αναγκάσει τις εταιρίες να δημιουργήσουν νέες φόρμουλες για τα προϊόντα τους έτσι ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος σχηματισμού βενζίνης.

- Κιτρικό κάλιο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για υπάρξει έλεγχος του ουρικού οξέος και πέτρας κυστίνης στα νεφρά. Κατά την κατάποση απορροφάται ταχύτατα και εξέρχεται μέσω των ούρων ως ανθρακικό άλας. Έτσι είναι αποτελεσματικό στο να μειώνει τον πόνο και την συχνότητα εκκρίσεων όταν αυτές προκαλούνται από πολύ όξινα ούρα. Επίσης είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να θεραπευτεί / χειριστεί καλύτερα η καρδιακή αρρυθμία και έχει και άλλες ιατρικές χρήσεις. Στα αναψυκτικά χρησιμοποιείται ως διαλύτης. Η μέγιστη ποσότητα κιτρικού καλίου που επιτρέπεται να χορηγηθεί από τον νόμο σε μια ταμπλέτα ή κάψουλα είναι μόνο 99 mg (περίπου το 3% της ημερήσιας επιτρεπόμενης δόσης) και αυτό λόγω της καυστικής επίδρασης που έχει στο στομάχι και άλλων πιθανών παρενεργειών που μπορεί να προκαλέσει.

- Βενζοϊκό νάτριο ή βενζοϊκή σόδα ή Ε211. Είναι ένα άλας του βενζοϊκού οξέος με το νάτριο και υπάρχει σε αυτή τη μορφή όταν είναι διαλυμένο στο νερό. Χρησιμοποιείται ως συντηρητικό στα τρόφιμα επειδή σκοτώνει αποτελεσματικά τις περισσότερες ζύμες, βακτήρια και μύκητες. Είναι αποτελεσματικό μόνο σε όξινες συνθήκες (pH < 3.6) και για αυτό χρησιμοποιείται κυρίως σε τρόφιμα όπως dressing για σαλάτες (περιέχουν ξύδι), ανθρακούχα ποτά (περιέχουν ανθρακικό οξύ), μαρμελάδες (περιέχουν κιτρικό οξύ), φρουτοχυμούς (περιέχουν κιτρικό οξύ) και κινέζικες σάλτσες (όπως σόγιας, μουστάρδας και πάπιας). Επίσης μπορεί να βρεθεί και σε οδοντικά αλκοολούχα διαλύματα και στιλβοτικά ασημιού. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται ευρέως στην βιομηχανία αναψυκτικών (Sprite, Fanta, Sunkist, Dr Pepper, Coke Zero). Βρίσκεται με την ονομασία βενζοϊκό νάτριο ή Ε211. Η γεύση που δίνει δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή από το 25% περίπου του πληθυσμού αλλά για όσους μπορούν να το γευτούν τείνουν να το αισθάνονται ως γλυκό, αλμυρό και μερικές φορές αλμυρό.

Χρησιμοποιείται επίσης στα πυροτεχνήματα ως κάυσιμο και συμβάλει στον σφυριχτό ήχο που δίνει όταν συμπιέζεται σε έναν σωλήνα και φλέγεται.

H FDA επιτρέπει στις Η.Π.Α. την χρησιμοποίηση του βενζοϊκού νατρίου ως συντηρητικού στα τρόφιμα σε συγκέντρωση 1% κατά βάρος. H Programme on Chemical Safety δεν βρήκε καμία δυσμενή επίπτωση στους ανθρώπους σε δόσεις των 647-825 mg/kg σωματικού βάρους ανά μέρα.

Σε συνδυασμό με το ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C) το βενζοϊκό κάλιο και βενζοϊκό νάτριο μπορούν να σχηματίσουν βενζίνη που είναι γνωστό ότι είναι μια καρκινογόνος ουσία. Η θερμότητα, το φως και η διάρκεια ζωής επηρεάζουν τον ρυθμό με τον οποίο σχηματίζεται η βενζίνη. Η Food and Drug Administration (FDA) διεξάγει αυτό τον καιρό (από τον Μάρτιο του 2006) πειράματα για να επιβεβαιώσει αν υπάρχει όντως πρόβλημα.

- Κιτρικό νάτριο το οποίο είναι το άλας του κιτρικού οξέος με το νάτριο. Έχει μια αλμυρή, ελαφρώς ξινή γεύση. Χρησιμοποιείται στα τρόφιμα ως ενισχυτικό γεύσης ή ως συντηρητικό. Προστίθεται σαν ενισχυτικό γεύσης σε διάφορες ποικιλίες club soda. Συναντάται πολύ συχνά σε αναψυκτικά που περιέχουν λεμόνι ή lime και είναι αυτό κυρίως που τους δίνει την ξινή τους γεύση.

Χρησιμοποιείται σαν συντηρητικό αίματος από τράπεζες αίματος και ως ρυθμιστικός παράγοντας του pH σε διαλύματα. Επίσης χρησιμοποιείται σε μερικά